آلرژی غذایی در کودکان تا چه سنی است

آلرژی غذایی در کودکان به شدت باعث نگرانی والدین می شود و محدودیت های رژیمی کودک می تواند فضای خانه را به فضایی غمگین تبدیل کند وهمچنین مشکلات زیادی در زمینه ی وزن گیری کودک ایجاد شود. سوال اصلی پدر و مادرها این است . آیا وضع همیشه به همین منوال خواهد بود ؟ آیا شرایط بدتر می شود ؟ آیا روزی این بیماری به پایان می رسد ؟

ممکن است کودک با ورود به سومین سال زندگی، بهبود یافته یا از شدت حساسیت کاسته شود که علل آن به طور دقیق مشخص نیست، اما گاه حساسیت برای همیشه همراه کودک خواهد بود.

بر اساس آمار حدود ۱۰ درصد از کودکان به حساسیت غذایی دچار هستند و این حساسیت غذایی حتی ممکن است از دوران جنینی نیز وجود داشته باشد.آلرژی های غذایی، نخستین گروه مواد حساسیت زای طبیعی است که با بدن ارتباط برقرار می کند، در واقع مواد حساسیت زای غذایی از طریق شیر مادر به نوزاد منتقل می شود. این مقدار بسیار پایین پروتئین های غذایی، بدون شک به سیستم ایمنی نوزاد کمک می کند تا قدرت ایمنی افزایش یابد. در موارد حساسیت های ارثی، احتمالا یک اختلال در فرآیندها و ایجاد حساسیت وجود دارد.همچنین ممکن است حساسیت غذایی به علت وجود التهاب مخاط روده ای باشد. التهاب به علل مختلفی از جمله عفونت ویروسی، از بین رفتن فلور روده ای (باکتری هایی که به طور طبیعی درون مجرای روده ای وجود دارند)، التهاب مخاط گوارشی، وجود ویروس یا قارچ روده ای و هر عامل افزایش دهنده نفوذ پذیری روده به پروتئین های غذایی، پیش می آید.محمد احمدی متخصص آسم و آلرژی در این زمینه به خبرنگار ایرنا می گوید: حساسیت غذایی نوزادان معمولا با اسهال، استفراغ و دل درد بروز می کند و که در موارد حساسیت به گلوتن (پروتئین گندم و سایر غلات) دیده می شود.
وی می افزاید: در کودکان علائم حساسیت به حالات گوناگون مانند کهیر، ورم لب ها و زبان، بثورات خارش دار مزمن، اسهال، استفراغ، اگزما، آسم، عفونت های مکرر گوش، حلق و بینی و غیره بروز می کند.
احمدی با بیان ینکه سه تا ۱۵ درصد حساسیت های غذایی به شکل آسم و ۳۰ تا ۵۰ درصد موارد به شکل تظاهرات پوستی (اگزما) دیده می شود، ادامه می دهد: هر چه حساسیت های پوستی شدیدتر باشد، این احتمال که حساسیت غذایی علت آن باشد، بیشتر است.این استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران اضافه می کند: گرچه ممکن است تمام مواد غذایی کم و بیش آلرژی زا باشند، اما این احتمال در مورد بعضی خوراکی ها بیشتر است. ، تخم مرغ، ماهی های دریایی، میوه هایی مانند فندق، بادام، گردو، زردآلو، گیلاس، به، هلو، سیب، گلابی، آلو، زیتون، شیر گاو، چغندر، گیاهان چتری مانند رازیانه، هویج، زیره، جعفری، فلفل سبز و جانوران سخت پوست دریایی مانند میگو، عامل بروز ۹۰درصد حساسیت ها هستند.وی تاکید می کند: برای تشخیص حساسیت غذایی، حتما باید به پزشک متخصص آلرژی و ایمنی شناسی مراجعه کرد تا اقدامات لازم انجام گیرد، اگر هیچ یک از والدین دچار حساسیت غذایی نباشند، این احتمال در فرزند آنها ۲۰ درصد است، اما در صورتی که یکی از والدین مبتلا باشند، احتمال به ۴۰ درصد و اگر هر دوی آنها آلرژی داشته باشند، به ۶۰درصد می رسد.گودرزی می گوید: ممکن است کودک با ورود به سومین سال زندگی، بهبود یافته یا از شدت حساسیت کاسته شود که علل آن به طور دقیق مشخص نیست، اما گاه حساسیت برای همیشه همراه کودک خواهد بود. زمانی که کودک دچار خارش شدید، کهیر و تورم شود، باید به پزشک مراجعه شود تا حساسیت شناخته شود. هرگز نباید حساسیت کودکان را بی اهمیت تلقی کرد زیرا ممکن است علائمی مانند تورم در مخاط گلو اتفاق بیفتد که واقعا خطرناک خواهند بود. افرادی که قبلا مشکل آنها تشخیص داده شده است، در موارد خارش و تورم باید فورا از داروهای کورتیکوستروئید و ضد حساسیت استفاده کنند و در صورت بروز مشکلات تنفسی نیز باید از اسپری های مخصوص کمک گرفت. در صورتی که بیمار دچار بیهوشی، از دست دادن هوشیاری شد، اطرافیان باید بلافاصله به اورژانس اطلاع دهند.