از سیر تا پیاز مصرف ایبوپروفن و فرق آن با ژلوفن
یکی از پر فروش ترین مسکن های موجود در داروخانه ها ایبوپروفن است . موارد تجویز آن عمدتا برای درد پس از کشیدن دندان ، درمان تب ، آرتریت می باشد. اگر میخواهید تمامی اطلاعات دارویی درباره این قرص را بدانید با ما همراه شوید. قبل از خواندن مطلب شاید برای شما جالب باشد بدانید که ژلوفن فرم ژله‌ای داروی ایبوپروفن است که مشهورترین نام تجاری آن بروفن است. این مسکن ها جزء داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی هستند.
مقدار مصرف:
مقدار مصرف هر دارو را پزشک تعیین می‌کند. ولی مقدار مصرف معمولی این دارو به شرح زیر است:
بزرگسالان: برای دردهای خفیف تا متوسط، تب و یا قاعدگی دردناک:
۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی‌گرم هر ۴ تا ۶ ساعت بر حسب نیاز مصرف می‌شود. حداکثر مقدار مصرف روزانه ۱۲۰۰ میلی‌گرم (۶ قرص ۲۰۰ میلی‌گرمی) می‌باشد. برای کودکان زیر ۱۲ سال بر اساس وزن بدن بیمار طبق دستور پزشک مصرف شود.
بزرگسالان: برای درمان آرتریت روماتوئید و استئوآرتریت: ابتدا هر بار ۴۰۰ تا ۶۰۰ میلی‌گرم سه تا چهار بار در روز مصرف می‌شود، که این مقدار برای هر بیمار به طور جداگانه توسط پزشک تنظیم می‌گردد. حداکثر مصرف روزانه ۳۲۰۰ میلی‌گرم می‌باشد.
اثرات درمانی ایبوپروفن در آرتریت‌های مزمن در چند روز اول یا هفته نخست درمان دیده می‌شود، اما غالباً اثرات درمانی مطلوب بعد از ۱۵ روز ظاهر می‌گردد.
موارد منع مصرف:
مصرف در حاملگی و شیردهی: مصرف این دارو در این دوران توصیه نمی‌گردد مگر به تشخیص پزشک متخصص.
هشدارها:
مصرف این دارو ممکن است باعث ایجاد سرگیجه یا خواب آلودگی شود، لذا به هنگام استفاده از این دارو از رانندگی و کار با آلاتی که نیاز به هوشیاری کامل دارد خودداری کنید.
در صورت بروز هر گونه ناراحتی شدید دستگاه گوارش و اشکال در تنفس مصرف دارو را قطع نموده به پزشک معالجتان مراجعه نمایید.
موارد احتیاط:
قبل از مصرف این دارو در موارد زیر با پزشک خود مشورت نمایید:
– وجود هرگونه حساسیت به ایبوپروفن و یا داروهای دیگری مانند آسپیرین، اکسی فن بوتازون، کتورولاک و یا مواد دیگری مانند غذاها، رنگ‌ها و مواد محافظ.
– در صورت استفاده از هر داروی دیگر.
– در صورت حاملگی و شیردهی.
– در صورت ابتلاء به هر نوع بیماری به خصوص بیماری‌هایی نظیر کلیه، کبد، قلبی خونی، آسم، زخم معده و یا بیماری‌های دیگر دستگاه گوارش و کم خونی.
قبل از مصرف هر داروی جدید و یا بوجود آمدن هر نوع مساله تازه به هنگام استفاده از این دارو پزشک معالجتان را مطلع سازید.
جهت کاهش عوارض گوارشی، دارو را به همراه غذا و یا آنتی اسید میل نمایید. دارو را به همراه یک لیوان پر از آب میل کنید. همچنین تا ۱۵ الی ۳۰ دقیقه پس از مصرف دارو از خوابیدن خودداری کنید. دارو را بیش از میزان تجویز شده مصرف نکنید. در صورتی که دارو برای مدت طولانی تجویز شده است لازم است که در این مدت تحت نظر پزشک معالجتان باشید. در صورتی که یک نوبت از مصرف دارو را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن آن را مصرف کنید. ولی اگر تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد، از مصرف آن خودداری کرده و مقدار مصرف بعدی را نیز ۲ برابر نکنید.
از مصرف استامینوفن و آسپیرین به طور همزمان با این دارو مگر به تجویز پزشک معالج خودداری کنید. همچنین در هنگام مصرف این دارو از مصرف فرآورده‌های حاوی الکل خودداری نموده و در معرض نور مستقیم خورشید قرار نگیرید.
اگر دارو را بدون نسخه مصرف می‌نمایید در موارد زیر با پزشک مشورت نمایید:
۱- در صورتی که علائم بیماری بهبود نیافته و یا وخیم تر شده است.
۲- در صورتی که تب به مدت بیش از ۳ روز ادامه یابد.
۳- در صورتی که ناحیه دردناک دچار تورم یا قرمزی گردد.
شرایط نگهداری:
دارو را دور از نور و رطوبت ، در دمای زیر ۳۰ درجه سانتی گراد درون جعبه دربسته نگهداری نمایید. دور از دسترس کودکان قرار داده شود. از مصرف داروهای تاریخ گذشته خودداری کنید.
عوارض جانبی:
هر دارو به موازات اثر درمانی مطلوب ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته نیز شود. اگرچه همه‌ی این عوارض در یک فرد دیده نمی‌شود. در صورت بروز مزاحمت هر یک از عوارض زیر با پزشک مشورت نمایید:
تنگی نفس یا اشکال در تنفس، ضربان نامنظم قلب، کهیر، خارش، بثورات جلدی، اشکال در دفع ادرار، کدورت ادرار، زخم خونریزی دهنده بر روی لب‌ها، مدفوع سیاه رنگ، استفراغ حاوی خون، تاری دید، گلو درد و تب، خونریزی و کبودی غیر عادی، خستگی و ضعف غیرعادی. همچنین در صورت ادامه یا مزاحمت عوارضی مانند سوزش سردل یا سوء هاضمه، درد یا ناراحتی معده، سرگیجه و خواب آلودگی، تهوع، استفراغ و سر درد با پزشک خود مشورت نمایید.
مسمومیت: در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقادیر توصیه شده، بیمار را به بیمارستان منتقل نمایید.
ایبوپروفن (به انگلیسی: Ibuprofen) یک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی است که برای تسکین علائم روماتیسم مفصلی، میگرن، دیسمنوره (قاعدگی دردناک)، حملات نقرس و آسیب‌های حین ورزش و نیز به‌عنوان تب‌بر و ضد درد به ویژه در دردهای ناشی از التهاب استفاده می‌شود. این دارو همچنین در درمان نوزادان زودرس مبتلا به مجرای شریانی باز مورد استفاده است.ایبوپروفن به شکل خوراکی و تزریق وریدی تجویز شده و تأثیرگذاری آن پس از حدود یک ساعت آغاز می‌شود.تأثیر ضدالتهابی ایبوپروفن، کمتر از سایر ضدالتهاب‌های غیر استروئیدی است اما نحوهٔ عملکرد آن، مشابه آن‌ها بوده و با مهار تولید پروستاگلندین‌ها باعث کاهش فعالیت آنزیم سیکلواکسیژناز می‌شود
