اگر موهای خانمی را با تیغ بزنی پرپشت می شود

فکر با تیغ زدن موها یا ماشین کردن موها از ته ، از ذهن خیلی از خانم ها عبور کرده است . آیا این کار باعث پر پشت شدن و ضخیم شدن تارهای مو خواهد شد ؟ قبل از این که ریسک کچلی و تا مدت های طولانی بلند نشدن موها را به جان بخرید ، این مطلب را بخوانید :
متاسفانه باید بگوییم اینکه با زدن موهای سر با تیغ و ژیلت یا ماشین کردن آن تعداد موهای سر افزایش یافته یک باور اشتباه است ، اما کچل کردن موها خیلی هم بی فایده نیست به خصوص اگر قصد داشته باشید از مواد مغذی و دارو ها برای درمان ریزش مو استفاده کنید که کار روی سر بدون مو راحت تر و موثر تر است.واقعیت آن است که تیغ زدن موها تاثیری بر ضخیم شدن و افزایش رشد مو ها ندارد، اما موجب می شود موی در حال استراحت به فاز فعال برود و این همان چیزی است که متخصصان پوست و مو از آن هنگام لیزردرمانی استفاده می کنند، بدین ترتیب خانمی که می خواهد برای درمان موهای زائد صورت از لیزردرمانی استفاده کند باید قبل و حین درمان با لیزر، موهای زائد خود را با تیغ اصلاح کند. علاوه بر آن تراشیدن مو، سبب بریدگی و تحریک پوست نیز میگردد، در عین حال می تواند باعث رویش مو در درون پوست شود. این روش برای افراد با موهای فر و پوستهای تحریک شده و جوشدار نیز مناسب نیست. همچنین نباید از خاطر ببرید که تراشیدن موها تنها حالت مخروطی نوک موها(Tapered tips) را از بین می برد، لذا موها زبر و ضخیم به نظر می آیند.در حقیقت تراشیدن و سایر روشهای رفع موهای زائد، هیچ تاثیری بر قوام، بافت، رنگ یا سرعت رشد مو ندارند. مو پس از رویش از سطح پوست ، بافتی مرده محسوب می شود که تنها از ماده کراتین ساخته شده است و هر کاری که روی آن انجام شود، بر رشد مو تاثیر نخواهد گذاشت. از انجا که قابلیت انعطاف موهای کوتاه کمتر از موهای بلند است، مدتی پس از تراشیدن، در موقع لمس، حالت زبر و خشن پیدا می کنند وشاید به همین علت است که بعضی ها فکر می کنند که تراشیدن موها باعث ضخیم تر شدن آنها می شود.

نظر دانشمندان درباره تراشیدن موی سر

دانشمندان تاثیر تراشیدن مو بر رشد آن را مورد بررسی قرار داده اند که نتایج آن در سال ۱۹۲۸ در ژورنال Anatomical Record منتشر شد.انسان شناس قانونی، میلدرد تروتر، دریافت که تراشیدن مو هیچ اثری بر رنگ، قوام یا سرعت رشد مو ندارد. در سال های اخیر نیز یک پژوهش که نتایج آن در ژورنال Investigative Dermatology منتشر شد، نیز به این مسئله پرداخته است.پژوهشگران در سال ۱۹۷۰ در بررسی های خود به این نتیجه رسیدند :هیج تفاوت قابل توجهی میان وزن کلی موهای تولیدشده در یک مساحت اندازه گیری شده، یا در پهنا یا میزان رشد موها که بتوان آن را به تراشیدن موها نسبت داد، مشاهده نشد.