داروهای گیاهی صد در صد تایید شده برای درمان دیابت

مرکز تحقیقات فارماکولوژیک گیاهان دارویی لیست داروهای مفید و مجاز برای درمان دیابت اعلام کرده است. این داروهای گیاهی مورد تایید پزشکان است.

خیار تلخ (کارلا):این گیاه در شرق آفریقا، آسیا (به ویژه در هند) و آمریکای جنوبی (به ویژه در نواحی آمازون) می روید و به طور سنتی هم به عنوان غذا و هم دارو استفاده می شود. میوه کارلا در زمانی که نارس است به رنگ سفید و یا سبز بوده و مزه تلخی دارد. ظاهر میوه همانند خیاری است که برآمدگی های کوچک متعددی روی آن وجود دارد. در نهایت میوه به رنگ زرد در می آید و داخل آن قطعات لوبیا شکل قرمز رنگی پدیدار می شود. کارلا در نقاط مختلف کره زمین با نام های مختلفی شناخته می شود که از آن جمله عبارتند از: Bitter melon (خربزه تلخ)، Bitter gourd (کدوی تلخ)، Pare، بالسام (Balsam) و خیار تلخ. قسمت های مختلف گیاه از جمله دانه، میوه، برگ ها و ریشه آن در طب سنتی استفاده می شود . این میوه شبیه کدوی زگیل‌ دار است و در نواحی گرمسیر مانند آمازون، آفریقای‌ شرقی و آسیا رشد می‌ کند و در آمریکای‌ جنوبی به عنوان غذا و دارو کشت می ‌شود. میوه تازه آن به رنگ سبز است که با رسیدن به رنگ نارنجی- زرد تبدیل می ‌شود. تمام قسمت ‌های این میوه بسیار تلخ است. میوه خیار تلخ حاوی ماده ‌ای شبیه انسولین است و مصرف شیره این گیاه به کاهش مختصر قندخون منجر می ‌شود. پروتئین ها، گلیکوزیدها، ساپونین ها و مواد معدنی (آهن، فسفر، پتاسیم) در کارلا فراوانند. همچنین، اولنولیک اسید ها (Oleanolic acids)، موموردسین (Momordicin)، کوکوربوتانوئیدها (Cucurbutanoids) کارانتین و انسولین گیاهی در آن یافت می شوند. علاوه بر این، مقدار زیادی ویتامین A، ویتامین C و بتا کاروتن در کارلا وجود دارد. خواص درمانی ضد دیابت دارد و در طب سنتی از میوه، برگ، دانه و ریشه این گیاه برای درمان نفخ، زخم ها، عفونت های میکروبی، فشار خون، تب، التهاب و همچنین تحریک عادت ماهانه به کار می رود. همچنین مطالعات وسیعی در مورد اثرات ضد سرطانی این گیاه در حال انجام است.

پیاز:پیاز به خانواده آلیاسه (Alliaceae) متعلق است و گیاهی است دو ساله با رشد بوته‌ای ضعیف، برگ های استوانه‌ای شکل توخالی که در سال اول با توجه به طول روز مورد نیاز خود تشکیل سوخ (Bulb) داده و در سال دوم با کشت سوخها و پس از ظهور ساقه (های) گل دهنده و چترها تولید بذر می‌نماید. مهم‌ترین فاکتورهای محیطی موثر در تشکیل سوخ درجه حرارت و طول روز است و بر این اساس ارقام پیاز به سه گروه شامل ارقام روز بلند، روز متوسط و روز کوتاه تقسیم بندی می‌شوند. اهمیت این موضوع در تعیین زمان مناسب کاشت است به طور مثال برای کاشت ارقام روز بلند مانند قرمز ایلخچی به طور معمول فروردین ماه اقدام به کاشت می‌شود. پیاز نیز یکی از قدیمی ‌ترین گیاهان زراعی است که از هزاران سال قبل به عنوان طعم ‌دهنده غذاها و همچنین دارو از آن استفاده می ‌شود. این محصول از نظر ارزش غذایی به دلیل دارا بودن قندها و ویتامین ها به ویژه و ویتامین ث ، مواد معدنی بخصوص کلسیم، فسفر و پتاسیم دارای اهمیت است. از سوی دیگر به دلیل داشتن مواد آنتی بیوتیک پیاز از جنبه دارویی پراهمیت است به گونه‌ای که این محصول می‌تواند با تقویت سیستم دفاعی بدن در پیشگیری از بیماری‌ها موثر باشد.‏ ترکیبات فعال گوگردی مانند آلیل‌ پروپیل دی ‌سولفید موجود در پیاز نقش اصلی را در کاهش قندخون دارند. پیاز باعث افزایش میزان انسولین در خون می ‌شود. هر چقدر مصرف این مواد بیشتر باشد، قند خون بیشتر کاهش می ‌یابد.

شنبلیله:گیاهی است علفی به ارتفاع ۱۰ تا ۵۰ سانتیمتر با گلهایی منفرد و به رنگ روشن که رنگ میوه‌های آن زرد تا قهوه‌ای است. این گیاه بومی ایران بوده و در بیشتر نواحی ایران از جمله آذربایجان، اصفهان، فارس، خراسان، سمنان و دامغان می‌روید و به عنوان سبزی خوراکی کاشته شده و مصرف می‌شود. شنبلیله در کنار راه‌ها نیز می‌روید و به این خاطر در قدیم به آن گل راه رو هم می گفتند. شنبلیله دارای خواص اثر تقویتی، ملین، اشتهاآور، خلط آور و ضدتب، محرک جریان شیر و کاهنده قندخون است. همچنین این گیاه حاوی مقادیر زیادی آهن، فسفر و ویتامین دی است. شنبلیله یک داروی گوارشی تلخ است و می‌توان آن را در بیماری قند و به صورت موضعی در التهابات پوستی مصرف کرد.جوشانده دانه‌های این گیاه برای نرمی پوست و همچنین رفع تحریکات جلدی به کار می‌رود.

هندوانه ابوجهل:هندوانه ابوجهل میوه‌ای تلخ‌مزه است که در فارسی با نام‌های خربزه روباه، کدوی تلخ و سیب تلخ نام برده شده‌است. این گیاه بومی ‌ایران بوده و در نواحی جنوبی کشور و مناطقی مانند جنوب استان خراسان یافت می ‌شود. میوه این گیاه دارای گلوکوزید قابل ‌تبلوری با طعم بسیارتلخ به نام کولوسنتین است. این گلوکوزید که به حالت متبلور و خالص به رنگ زرد است، در آب به نسبت ۲۰ درصد حل می ‌شود و اگر هیدرولیز شود، گلوکز و ماده‌ ای به نام کولوسنتتین می ‌دهد. در طب سنتی بسیاری از کشورها از جمله ایران تجویز میوه این گیاه جهت کاهش قند خون متداول است. میوه این گیاه بسیار سمی ‌است و مصرف مقدار زیاد آن باعث اسهال ‌خونی و درنهایت مرگ می‌ شود. تجویز این گیاه در بیماران دیابتی نوع دوم موجب کاهش مختصر میزان هموگلوبین Hb A۱C و قندخون ناشتا می ‌شود.

گزنه:گزنه گیاهی است علفی و چند ساله که ساقه آن چهار گوش بوده و بطور قائم تا ارتفاع یک متر بالا میرود. این گیاه در خرابه ها ،‌باغها و نقاط مرطوب که چهارپایان از آن عبور می کنند بحالت خودرو میروید ریشه این گیاه خزنده بوده و در ناحیه ای که سبز می شود کم کم تمام منطقه را فرا می گیرد . زیر پوست خشن این گیاه، خواص پزشکی فوق‌العاده‌ای نهفته است. از آنجایی که این گیاه ظاهر خشنی دارد و لمس آن باعث خارش و سوزش پوست می‌شود تقریباً شناسایی آن ساده است. رگها، سرشاخه‌های گلداروریشه گزنه مورد استفاده قرار می‌گیرد. در ایران درییلاقات اطراف تهران، شمیرانات ودرکرج دردامنه‌های البرز، کندوان، پل زنگوله، در مناطق شمالی در مازندران و گیلان درهرزویل وجنگل نودی، عمارلو، راه کبوترچاک به زردچیان، رودبار، آستارا، بندرگز ودرآذربایجان در دامنه‌های سهند، زنقاب، دیلمان وارسباران ,لرستان(در کنار رودخانه کشکان) بطورخودرودیده می‌شود. این گیاه حاوی ماده‌ای به نام سکرتین است که بهترین عامل جهت تحریک و به کار انداختن غدد ترشحی هاضمه در معده، روده، کبد، لوزالمعده وکیسه صفرا است. خاصیت مهم دیگر آن کمک ساختن به ساخته شدن گلبولهای سرخ و در نتیجه تنفس مناسب سلولهای بدن است. اخیراً حلقه‌های پپتیدی ای از عرق گزنه جدا سازی شده است که نام اختصاری گزلین دارند ( ترکیبی از گزنه+انسولین) این حلقه‌ها که اثر ضد دیابت رابه آن‌ها نسبت می دهند قادرند با روی هم قرار گرفتن ایجاد منفذ(pore) نموده و گلوکز را به درون سلول انتقال دهند. گیاه گزنه در طب سنتی ایران به عنوان یک گیاه دارویی موثر به منظور کاهش میزان گلوکز خون مورد استفاده قرار می‌گیرد.

کلپوره:گیاهی است علفی است بومی منطقه مدیترانه و خاور میانه که ارتفاع آن به ۳۵-۱۰ سانتیمتر میرسد. کلپوره برگ های باریک و پوشیده از کرک های پنبه ایی شکل دارد. گلهای آن کوچک و به رنگ سفید تا صورتی است. گلهای گیاه در فاصله زمانی بین اریبهشت تا اواخر مرداد ظاهر می شود. بیش از ۲۰۰۰ سال است که به عنوان گیاهی دارویی مورد استفاده قرار می گیرد. مصرف دارویی کلپوره به زمان بقراط و جالینوس بر می گردد. در کشور ما به آن مریم نخودی نیز می گویند. این گیاه بومی منطقه مدیترانه و خاور میانه است.. در طب سنتی ایران از چای بدست آمده از این گیاه برای درمان بسیاری از بیماری های مانند دردهای شکمی، سرماخوردگی های معمولی، سوءهاضمه و دیابت نوع دو استفاده می شد.