دانستی های مفید درباره کپسول پرگابالین

کپسول پرگابالین یکی از داروهای پر تجویز برای درمان بیماری های عصبی و تشنج است. در صورت داشتن سابقه حساسیت به پرگابالین، ابتلا به سایر بیماری ها یا مصرف سایر داروها و بارداری یا شیردهی قبل از مصرف این دارو با پزشک خود مشورت نمایید.

مکانیسم اثر این دارو به طور کامل شناخته نشده است؛ به نظر می رسد به دلیل شباهت ساختاری پرگابالین با هورمون مهاری سیستم عصبی به نام گاما آمینو بوتیریک اسید (GABA) می تواند منجر به کنترل درد های عصبی و کنترل تشنج گردد. موارد مصرف دارو: تسکین دردهای نوروپانی، دردهای عصبی همراه با عفونت هرپس، فیبرومیالزیا (دردهای اسکلتی عضلانی) وتشنج.

تداخلات دارویی:
– مصرف همزمان پرگابالین با پیو گلیتازون به دلیل احتمال افزایش اثرات احتباس مایعات هر دو دارو می بایست با احتیاط صورت گیرد.
– مصرف هم زمان برگابالین با داروهایی با اثرات ضد افسردگی از قبیل بوپرنورفین، دوکسیلامین، دروپریدول، هیدروکسی زین، میرتازاپین، مهار کننده های اختصاصی رسپتور سروتونین و زولپیدم به دلیل تشدید اثرات این داروها در بدن می بایست با احتیاط صورت گیرد.
– مصرف همزمان پرگابالین با کتورولاک به دلیل احتمال کاهش اثرات ضد تشنج پرگابالین می بایست با احتیاط صورت گیرد.
– مصرف هم زمان پرگابالین با پرامی پکسول و روپینیرول به دلیل احتمال تشدید اثرات خواب آوری این داروها می بایست با احتیاط صورت گیرد.
– از مصرف همزمان با داروی آزلاستین خودداری شود.
شرایط نگهداری:
*دارو را در دمای زیر ۳۰ درجه سانتیگراد و دور از نور و رطوبت نگهداری نماید.
*دارو را دور از دسترس کودکان نگهداری نمایید

موارد منع مصرف:

سابقه حساسیت به دارو.
مصرف در بارداری و شیردهی: گروه C برای مصرف در بارداری. پیش از مصرف دارو در دوران بارداری یا شیردهی با پزشک مشورت نمایید.
هشدارها و احتیاطات مصرف:
– در صورت بروز علائم آنژیوادم (تورم) صورت، لب ها، زبان و حنجره بلافاصله مصرف دارو را قطع نموده و به پزشک مراجعه نمایید. در بیماران دارای سابقه ابتلا به آنژیوادم یا بیماران دریافت کننده سایر داروهای با ریسک بالای ایجاد این عارضه، با احتیاط مصرف شود.
– در صورت بروز یا تشدید افسردگی، رفتار یا افکار خودکشی و یا هرگونه اختلال در خلق و رفتار، به پزشک خود اطلاع دهید. از مصرف همزمان با گیاهان دارویی از قبیل سنبل الطیب، آب قاشقی، کاوا کاوا و هوفاریقون به دلیل تشدید عوارض افسردگی خودداری نمایید.
– از قطع مصرف ناگهانی دارو بدون اطلاع پزشک خودداری نمایید.
– مصرف این دارو در بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب و نارسایی کلیوی و بیماران در معرض ریسک انسفالوپاتی با احتیاط و تحت نظر پزشک صورت گیرد.
– در صورت ابتلا به تاری دید، کاهش وضوح بینایی یا میدان دید پس از مصرف پرگابالین به پزشک خود اطلاع دهید.
– در صورت بروز واکنش های حساسیتی مانند قرمز شدن پوست، کهیر، راش، اختلال تنفسی بلافاصله مصرف دارو را قطع نموده و به پزشک مراجعه نمایید.
– مصرف این دارو ممکن است سبب گیجی یا خوب آلودگی و تاری دید گردد، لذا از رانندگی و انجام کارهای پرخطر که به هوشیاری نیاز دارند، بپرهیزید.
– مصرف دارو در سالمندان به دلیل حساسیت بیشتر این گروه به اثرات کلیوی، با احتیاط صورت گیرد.
مقدار و نحوه صحیح مصرف دارو:
مقدار مصرف هر دارو را پزشک تعیین می نماید، اما مقدار مصرف معمول این دارو به شرح زیر است:
نوروپاتی: دوز اولیه: ۱۵۰ میلیگرم روزانه در ۲ یا ۳ دوز منقسم، افزایش دوز: در صورت نیاز افزایش تا ۳۰۰ میلیگرم روزانه در ۲ یا ۳ دوز منقسم پس از گذشت ۳ تا ۷ روز از شروع درمان و مجدد افزایش تا ۶۰۰ میلیگرم روزانه در ۲ یا ۳ دوز منقسم پس از گذشت ۷ روز؛ تشنج: دوز اولیه: ۲۵ میلیگرم ۲ بار در روز، افزایش دوز: در صورت نیاز افزایش تا ۳۰۰ میلیگرم روزانه در ۲ یا ۳ دوز منقسم به مدت ۷ روز (افزایش در هر مرحله ۵۰ میلیگرم روزانه و با فواصل ۷ روزه) از شروع درمان و در صورت نیاز افزایش مجدد تا ۶۰۰ میلیگرم روزانه در ۲ یا ۳ دوز منقسم؛ فیبرومیالژیا: دوز اولیه: ۷۵ میلیگرم ۲ بار در روز، در صورت نیاز افزایش تا ۱۵۰ میلیگرم ۲ بار در روز در طول ۷ روز و در صورت عدم پاسخ درمانی ۲۲۵ میلیگرم ۲ بار در روز، دوز نگهدارنده ۳۰۰ تا ۴۵۰ میلیگرم در روز در ۲ دوز منقسم؛ نورالژی ناشی از عفونت هرپس: دوز اولیه: ۷۵ میلیگرم ۲ بار در روز، دوز نگهدارنده: ۷۵ تا ۱۵۰ میلیگرم ۲ بار در روز؛ افزایش دوز: در صورت نیاز افزایش تا ۳۰۰ میلیگرم در طول ۷ روز.
– در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی شدید تنظیم دوز تحت نظر پزشک متخصص توصیه می شود.
– اگر دارو را در چند وعده میل می کنید و مصرف یک نوبت را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن آنرا مصرف نمایید، ولی اگر زمان نوبت بعدی فرا رسیده باشد از مصرف آن خودداری نموده و طبق برنامه مصرف دارو را ادامه دهید. از دو برابر کردن میزان مصرف دارو بپرهیزید .
عوارض جانبی دارو:
هر دارو به موازات اثرات درمانی ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته نیز شود. اگرچه همه این عوارض در یک فرد دیده نمی شود، در صورت بروز عوارض زیر و یا عوارضی غیر از آنچه در برگه راهنما قید گردیده است، با پزشک، داروساز و یا مراکز درمانی تماس بگیرید:
عوارض با شیوع بالا: تغییرات اشتها، تاری دید، گیجی، یبوست، دوبینی، عدم تعادل حرکتی عضلاتی، سرگیجه، خشکی دهان، سرخوشی، نفخ، ضعف تمرکز و یا حافظه، بی خوابی، تحریک پذیری، حالت ضعف و بیماری اختلالات جنسی، اختلال در تکلم، اختلالات بینایی، استفراغ و افزایش وزن.
عوارض با شیوع کمتر: اسپاسم شکم، رویاهای غیر طبیعی، بیقراری، التهاب مفاصل، لرز، اختلال ادراکی، افسردگی، خشکی چشم، گرگرفتگی، توهم، اختلال فشار خون، افت قند خون، اختلالات چشایی، تعریق، راش، تشنگی، احتباس ادراری.
عوارض نادر یا با شیوع نامشخص: آریتمی، آسیت، کاهش ضربان قلب، درد با اختلالات سینه، سرفه، افزایش قند خون، کاهش پتاسیم خون، لکوپنی، اختلالات قاعدگی، نوتروپنی، تکرر ادرار، التهاب پانکراس، نارسایی کلیوی، اختلالات بویایی، خونریزی بینی، مشکل بلع، نارسایی احتقانی قلب، اسهال، انسفالوپاتی، سردرد، تهوع، احتباس ادراری، مسمومیت: در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقدار توصیه شده سریعا به پزشک و با مراکز درمانی مراجعه نمایید.