سینوفارم یا آسترازنکا کدام ایمن تر است کدام خطرناک تر
اگر ایمنی بدن شما پایین است ضعف دارید یا دچار سرماخوردگی های سخت می شدید که دیر بهبود پیدا می کرد بهتر است گزینه واکسن سینوفارم را انتخاب کنید هر چند ایمنی این واکسن از واکسن آسترازنکا کمتر است. تاکنون ۵ میلیون و ۳۶۶ هزار دز واکسن آسترازنکا از چهار کشور جهان وارد ایران شده است.واکسن آسترازنکا که به ایران وارد شده ساخت کشورهای کره‌جنوبی، روسیه، ژاپن و ایتالیا است. اما این واکسن در کشورهای آلمان و انگلستان نیز تولید می‌شود.( آسترازنکا از این پس با عنوان Vaxzevria (واکس‌زوریا) ارائه خواهد شد.)
سینوفارم از خود ویروس‌های کشته شده استفاده می‌کند و در این نوع واکسن پروتئین‌های spike هنوز فعال هستند و بدن علیه این ویروس‌ها پادتن ساخته و سیستم ایمنی آماده دفاع از بدن می‌شود. اما در واکسن آسترازنکا، ژن سازنده پروتئین spike کرونا درون یک آدنو ویروس سرماخوردگی که قابلیت تکثیر خود را از دست داده، وارد شده و این آدنو ویروس با ورود به سلول‌های بدن باعث تحریک سیستم ایمنی و ساخت پادتن برعلیه این ویروس می‌شود و بدن را در مقابل ویروس کرونا مقاوم می‌کند.
این واکسن حاوی هیچ ویروس زنده‌ای نیست، بنابراین نمی‌تواند افراد را بیمار کند. آسترازنکا از بخشی از پروتئین ویروس ساخته می‌شود.این واکسن توسط شرکت دارویی آسترازنکا با همکاری دانشگاه آسفورد کشف شد.
طالعات اولیه نشان می‌داد که آسترازنکا در برابر ویروس کرونا ۹۲ درصد ایمنی ایجاد می‌کند. با این حال با جهش ویروسی اثربخشی این واکسن نیز کاهش یافته و حالا در برابر گونه دلتا ایمنی ۶۰ تا ۶۷ درصدی ایجاد می‌کند.با این حال این واکسن به طور موثری از ابتلای شدید و موارد مرگ بر اثر ابتلا به کرونا کم می‌کند.
مانند دیگر واکسن‌ها و داروهای موجود در جهان، واکسن آسترازنکا عوارض جانبی هم دارد.یک نفر از هر ۱۰ نفر ممکن است احساس خستگی، کبودی، درد یا خارش در بازوی و محل تزریق واکسن، سردرد، درد عضلانی، حالت تهوع و تب را تجربه کند.بیش از یک نفر در ۱۰۰ نفر ممکن است قرمزی یا تورم در محل تزریق، اسهال و استفراغ را تجربه کند.یک نفر در هزار نفر کاهش اشتها، سرگیجه، خواب آلودگی، تعریق و متورم شدن غدد لنفاوی را تجربه می‌کند.آنافیلاکسی و ترومبوز همراه با ترومبوسیتوپنی (TTS) که در زبان عامیانه به عنوان «لخته» شناخته می‌شود، این عارضه در ۵ نفر از هر میلیون نفری که آسترازنکا تزریق کرده‌اند، دیده شده است. در سنین کمتر از ۶۰ سال یا در زنان این عارضه بیشتر دیده شده است.ایجاد لخته لزوما به مرگ افراد منجر نمی‌شود و درمان‌هایی برای آن وجود دارد. گفته می‌شود از هر ۵ نفر که به این عارضه دچار می‌شوند یک نفر ممکن است جان خود را از دست بدهد. بنابراین احتمال مرگ با واکسن آسترازنکا یک در میلیون است.بهتر است این واکسن به افراد زیر ۶۰ سال تزریق نشود و تزریق آسترازنکا در بسیاری از کشورهای اروپایی متوقف شده بود. اما آژانس دارویی اروپا (EMA) بعد از بررسی مجدد واکسن بریتانیایی ـ سوئدی آسترازنکا، آن را ایمن و کارا ارزیابی کرد و استفاده از آن بار دیگر ازسر گرفته شد.دوز دوم واکسن آسترازنکا معمولا ۱۲ هفته (۳ ماه) بعد از دوز اول دریافت می‌شود و حداقل زمان بین تزریق دو دوز نیز می‌تواند ۴ هفته باشد.اما دانشمندان آکسفورد در تحقیقی دریافته‌اند که اگر این فاصله افزایش یابد، میزان اثربخشی حتی بیشتر نیز می‌شود. به طوری که فاصله بین تزریق دو دوز واکسن آسترازنکا اگر به ۴۵ هفته نیز برسد مشکلی در میزان مصونیت بدن ایجاد نمی کند و حتی سطح ایمنی بدن را بالاتر هم می برد.
افرادی که سابقه واکنش های حساسیتی (آنافیلاکسی) دارند و افرادی که تب بالای ۳۸ درجه دارند نباید واکسن بزنند. همچنین آن‌هایی که به دنبال تزریق نوبت اول دچار هر نوع عارضه شدید شده‌اند، منع مصرف نوبت دوم واکسن را دارند.
