فلوکستین یا پروزاک اطلاعات بسیار مهم
یکی از داروهایی که باعث افزایش سروتنین در مغز می شود و بدین وسیله افسردگی را درمان می کند پروزاک است که بیشتر به اسم فلوکستین شناخته شده است. در همین ابتدای کار می گوییم این دارو عوارض زیادی دارد و هرگز به صورت خودسرانه آن را برای لاغری مصرف نکنید چرا که عمده ترین عوارض آن افزایش فشار خون ریه است که درمان ندارد و مرگ آور است.
فلوکستین (Prozac ) بیشتر برای درمان افسردگی استفاده می شود.همچنین در اختلال وسواسی جبری ، برخی از اختلالات غذا خوردن ، و حملات وحشت (پنیک) نیز استفاده می شود.
مصرف در بارداری و شیردهی:
بارداری: مطالعات کافی و به خوبی کنترل‌شده در زنان باردار انجام نشده است. مصرف این دارو باید با نظر پزشک متخصص و با احتیاط انجام گیرد.
شیردهی: این دارو وارد شیر مادر می‌شود و ممکن است باعث بروز عوارض ناخواسته مانند استفراغ، مدفوع آبکی، گریه و اختلالات خواب در کودک شیرخوار گردد، بنابراین مصرف دارو در دوران شیردهی توصیه نمی‌گردد.
داروی پروزاک ® ( کپسول فلوکستین) از دسته داروهای ضد افسردگی و مهار کننده بازجذب انتخابی سروتونین است. به عبارتی این دارو باعث افزایش سطح سروتونین در مغز می شود (سروتونین یک ماده طبیعی در مغز است که به حفظ تعادل روانی کمک می کند)
کپسول های ۱۰ میلی گرمی،۲۰ میلی گرمی و ۴۰ میلی گرمی فلوکستین در بازار موجود است.
فلوکستین (Prozac ) بیشتر برای درمان افسردگی استفاده می شود.همچنین در اختلال وسواسی جبری ، برخی از اختلالات غذا خوردن ، و حملات وحشت (پنیک) نیز استفاده می شود.فلوکستین ممکن است حالت خلقی، خواب، اشتها و میزان انرژی شما را بهبود بخشد و ممکن است به بهبود علاقه شما به زندگی روزمره نیز کمک کند.فلوکستین قادر است ترس، اضطراب، افکار ناخواسته و تعداد حملات هراس را کاهش دهد. همچنین ممکن است کارهای وسواسی/اجباری مانند شستشوی دست، شمارش و چک کردن مکرر که باعث تداخل با زندگی روزانه تان می شود را کاهش دهد.فلوکستین ممکن است علائم قبل از قاعدگی مانند تحریک پذیری، افزایش اشتها و افسردگی را نیز کاهش دهد. فلوکستین همچنین ممکن است سبب بهبود رفتارهای پرخوری در بولیمیا شود.
نکاتی مهمی که در مورد فلوکستین باید بدانید
ممکن است در چند هفته اول این دارو تاثیر چندانی نگذارد و حتی موجب تقویت افکار خودکشی شود.پس در هفته های اول با پزشکتان مرتب در ارتباط باشید.ممکن است ۴ تا ۵ هفته یا بیشتر طول بکشد تا شما اثرات مفید دارو را به خوبی لمس کنید.فلوکستین علاوه بر موارد فوق، گاهی برای درمان اعتیاد به الکل ، اختلال نقص توجه ، اختلال شخصیت مرزی ، اختلال خواب، اختلالات روانپزشکی دیگر، اختلال استرس پس از سانحه ، سندرم تورت ، چاقی، مشکلات جنسی ، و فوبیا (ترس) استفاده می شود.
اگر شما به طور ناگهانی مصرف فلوکستین را قطع کنید، ممکن است علائم ترک از جمله تغییرات خلق و خو ، تحریک پذیری ، اضطراب، سرگیجه، بی حسی یا سوزن سوزن شدن در دستها یا پاها ، اضطراب ، گیجی، سردرد، خستگی، و سخت به خواب رفتن و یا در خواب ماندن را تجربه کنید (قطع مصرف دارو باید حتما زیر نظر پزشک انجام شود).عوارض جانبی
فلوکستین ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند. اگر هر یک از این علائم شدید هستند به دکترتان بگویید :
عصبانیت
تهوع
خشکی دهان
گلو درد
خواب آلودگی
ضعف
لرزش غیر قابل کنترل یک قسمت از بدن
از دست دادن اشتها
از دست دادن وزن
تغییر در میل جنسی و یا توانایی جنسی
تعریق بیش از حد
عوارض جانبی ناشایع ولی جدی ونیازمند بررسی فوری و قطع دارو:
کهیر و ضایعات جوش مانند پوستی
تب
درد مفاصل
تورم صورت ، گلو، زبان ، لب ها، چشم ها، دست ها، پاها ، مچ پا، و یا پایین پاها
مشکل تنفسی یا بلع
تب ، تعریق ، گیجی، ضربان قلب سریع یا نامنظم، و عضلات شدید خشکی
دیدن چیزها یا صداهایی که وجود ندارند (توهمات شنوایی یا بینایی)
تشنج
روش مصرف فلوکستین (FLUOXETINE)
قبل از شروع استفاده از فلوکستین حتما راهنمای دارویی ارائه شده توسط داروخانه را بخوانید.فلوکستین معمولا بصورت یک بار در روز صبح ها مصرف می شود. اگر شما دو بار در روز این دارو مصرف می کنید، پزشک ممکن است دارو را در دو دوز منقسم در صبح و ظهر تجویز کند.اگر فلوکستین را برای مشکلات پیش از قاعدگی مصرف می کنید، پزشک ممکن است دارو را برای استفاده دائمی روزانه یا فقط برای ۲ هفته قبل از دوره ی پریودتان تجویز کند.دوز براساس وضعیت پزشکی شما و پاسخ به درمان تنظیم و تجویز می شود و دوز ثابتی برای همه افراد وجود ندارد. برای کاهش خطر عوارض جانبی، پزشک ممکن است دارو در دوز کم شروع کند و به تدریج دوز دارویتان را افزایش دهد.
دستورالعمل های دکتر خود را با دقت دنبال کنید. برای به دست آوردن بیشترین سود از فلوکستین باید این دارو را مرتب استفاده کنید.خیلی مهم است که حتی اگر احساس خوبی داشته باشید، این دارو را با دستور پزشکتان ادامه دهید و قبل از مشاوره با پزشک خود،مصرف این دارو را متوقف نکنید.بعضی از شرایط روانپزشکی و برخی بیماری ها ممکن است هنگامی که دارو به طور ناگهانی متوقف می شود، بدتر شوند و ممکن است لازم باشد در هنگام عدم نیاز به دارو، دوز دارو را به تدریج کاهش دهید.اگر پس از ۲-۳ هفته وضعیت شما بهبود نیافت و یا بدتر شد،حتما به پزشک خود اطلاع دهید.اگر یک نوبت دارو را فراموش کرده اید بخورید و چند ساعت بعد یادتان می آید مشکلی نیست و میتوانید دوز فراموش شده را مصرف کنید ولی اگر نزدیک دوز بعدی شده ، دوزی که جا انداخته اید را دیگر مصرف نکنید و به جایش از دوز بعدی طبق برنامه ادامه دهید .
تداخلات دارویی فلوکستین
تداخلات دارویی ممکن است باعث تغییر اثرات داروها یا افزایش خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی شود. این نوشته شامل تمام تداخلات احتمالی دارو نیست. قبل از مصرف فلوکستین فهرستی از تمام داروهای شیمیایی یا گیاهی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی / غیر تجویزی و محصولات گیاهی) را با پزشکتان نشان دهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل کنند عبارتند از:
داروهایی که توسط برخی از آنزیم های کبدی تجزیه می شوند از جمله وینبلاستین، آنتی آریتمیک ها مانند پروپوفنون / فلوکائینید، داروهای ضدافسردگی سه حلقه ای مثل دزیپیرامین / ایمیپرامین، داروهای دیگر که باعث خونریزی / کبودی می شوند، از جمله کلوپیدوگرل، NSAIDs ها مانند ایبوپروفن، “رقیق کننده های خون” مانند وارفارین.
مهارکننده های مونوامین اکسیداز با فلوکستین تداخلات جدی و خطرناک دارند. از مصرف مهار کننده های MAO (ایسوکاربوکازید، لینزولید، متیلن بلو، مکلببامید، فنلزین، پروکاریسین، سبژیلین، ترانیلسیپرومین) در طول درمان با این دارو اجتناب کنید. بیشتر مهار کننده های MAO همچنین نباید برای ۲ هفته قبل و حداقل ۵ هفته بعد از درمان با این دارو مصرف شوند.
آسپرین می تواند خطر خونریزی هنگام استفاده با فلوکستین را افزایش دهد. با این حال، اگر پزشک شما به شما دستور داده تا آسپیرین را برای حمله قلبی یا پیشگیری از سکته (معمولا در دوزهای ۸۱ تا ۳۲۵ میلی گرم در روز) مصرف کنید، باید مصرف آن را ادامه دهید مگر اینکه پزشکتان به شما بگوید.
اگر شما داروهای دیگر که افزایش سطح سروتونین می دهند: از جمله داروهای خیابانی مانند MDMA / اکستازی، قرص سنتور، داروهای ضد افسردگی خاص ( مانند سیتالوپرام / پرفسستین، SNRIs مانند دالوکستین / ونلافاکسین)، تریپتوفان، و غیره مصرف کنید. خطر ابتلا به سندرم سروتونین / سمیت سروتونینی ممکن است بطور قابل توجهی افزایش یابد.
داروهای دیگر که موجب خواب آلودگی می شوند. شامل الکل، ماری جوانا، آنتی هیستامین ها (مانند سیتیزین، دیفن هیدرامین)، داروهای خواب آور یا ضد اضطراب (مانند الپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، آرامبخشهای عضلانی و داروهای ضد درد (مانند کدئین) ممکن است تداخلاتی با فلوکستین داشته باشند.
