مسموم شدن با قرص برنج و مرگ و میر آن

همیشه این طور نیست که فردی به قصد از بین بردن خود قرص برنج را مصرف کند گاهی اوقات فرد اشتباهی آن را با داروی دیگری جایکزین کرده و مصرف می نماید. هم چنین در مسمومیت با این دارو این احتمال هم وجود دارد که  استنشاق گاز فسفین حاصل از قرص برنجی که در غلات، برنج قرار داده شده و در برابر رطوبت هوا قرار گرفته است. بیشتر مرگ و میرها با قرص برنج، در خلال ۱۲ تا ۲۴ ساعت نخست مسمومیت اتفاق افتاده و اغلب ناشی از ایست قلبی است. مرگ و میر بعد از ۲۴ ساعت اغلب ناشی از نارسایی کبدی و کلیوی است. اما تسریع در درمان حتی در بیماران به ظاهر بی علامت اهمیت بالایی در بهبود بیماران دارد.

پیامدهای ناشی از مصرف قرص برنج:
این عوارض در ۷۲ ساعت اولیه بروز پیدا می کند که بیشتر شامل عوارض قلبی عروقی، تنفسی، گوارشی و عصبی بوده و گاه نشانه های دیگری را نیز به همراه دارد.
• عوارض قلبی عروقی: افت فشار خون، بی نظمی ضربان قلب
• عوارض تنفسی: ادم خون ریزی دهنده ریه همراه با افزایش تعداد تنفس
• عوارض گوارشی: تهوع، استفراغ خونی، درد شکمی
• عوارض عصبی: گیجی، اختلال در بینایی و تکلم، تشنج
و سایر عوارض
بنابراین توصیه می شود:
• از خریدن قرص برنج از عطاری ها و یا اشخاص خودداری کنیم.
• برای نگهداری قرص برنج، آن را در مکانی خشک و خنک و با تهویه مناسب و به دور از رطوبت قرار دهیم.
• از قرص سیر می توان به عنوان جایگزین قرص برنج استفاده کرد.
اقدامات اولیه در مسمومیت با قرص برنج:
– اگر گاز متصاعد شده از قرص یا گرد برنج به صورت اتفاقی استنشاق شد، به سرعت فرد را به هوای آزاد منتقل کرده و سعی کنیم بدن او را گرم نگه داریم و مطمین شویم که به راحتی نفس می کشد، سپس فرد را به مراکز درمانی و اورژانس انتقال دهیم.
– اگر گرد یا پودر ناشی از قرص برنج با لباس تماس پیدا کرد، لباس را در هوای آزاد به آرامی و با احتیاط تکان دهیم و به سرعت اقدام به تعویض آن کنیم. لباس آلوده را نباید در مکان های بدون تهویه یا بسته و مکان های عمومی رها کرد.
– در صورتی که قرص برنج، تعمدی یا اتفاقی بلعیده شود، باید هرچه سریع تر فرد را به مراکز درمانی و اورژانس منتقل کرد.
– عوارض گوارشی ۵ تا ۱۰ دقیقه پس از مصرف حادث شده و سپس سایر علایم ظاهر می شود و مرگ در مدت کمتر از ۶ ساعت ممکن است رخ دهد.
– القای تهوع و استفراغ در موارد بلع قرص برنج توصیه نمی شود، زیرا این کار احتمال وقوع مسمومیت ثانویه به گازهای فسفید را افزایش می دهد.