موارد تجویز آمی تریپتیلین ونکات مهم درباره آن

Amitriptyline یکی از داروهای تجویز شده برای افسردگی است . نام تجاری آن الاویل است. این دارو جزو ضد افسردگی‌های سه حلقه ای می باشد. (عمل اصلی داروهای این گروه در مغز مهار بازجذب سروتونین و نور اپینفرین با بلوک نمودن عملکرد انتقال دهنده‌های سروتونین و نور اپی نفرین است؛ لذا موجب افزایش سطح مغزی سروتونین و نور اپینفرین می‌شوند. این داروها اثر بسیار کمی بر روی انتقال دوپامین دارند. این داروها بر بسیاری از گیرنده‌های عصبی در مغز اثرات متفاوتی دارند.)

عوارض جانبی

آمی تریپتیلین اثرات جانبی متنوعی را ایجاد می‌کند.عوارض جانبی شایع که در بیش از ۱% از کاربران مشاهده می‌شود شامل سرگیجه، سردرد و افزایش وزن است. عوارض جانبی آنتی کولینرژیک آن بیشتر از سایر TCA ها مانند ایمی‌پرامین است. عوارض جانبی شناختی شامل هذیان و سردرگمی و همچنین اختلالات خلقی مانند اضطراب و بیقراری است. عوارض جانبی قلبی و عروقی ممکن است شامل افت فشار خون وضعیتی، تاکی کاردی سینوسی و طولانی شدن فاصله QT باشد.عوارض جانبی جنسی شامل از بین رفتن میل جنسی و ناتوانی جنسی است، در حالی که اختلالات خواب ممکن است شامل خواب آلودگی، بی خوابی و کابوس باشد. گفته می‌شود که از نظر TCA ها، آمی‌تریپتیلین دارای بیشترین عوارض آنتی کولینرژیک و به احتمال زیادتری ایجادکننده هذیان است.

موارد منع مصرف

حساسیت به ضدافسردگی های سه حلقه ای، سابقه سکته قلبی، سابقه آریتمی و هرگونه بلوک قلبی، نارسایی احتقانی قلب، نارسایی عروق کرونر، سن زیر هفت سال، مشکل شدید کبدی، شیدایی، دوران شیردهی، افراد با سابقه مصرف در طول دو هفته اخیر مهارکننده های مونوآمین اسیداز یا در حال مصرف این دارو

نکات مهمی در مورد مصرف آمی ترپپتیلین:

اگر به دارویی آلرژی دارید حتما قبل از مصرف این دارو به پزشک خود بگویید.

اگر مصرف دوز بعدی آمی تریپتیلین خود را فراموش کردید ، آن را به محض یادآوری مصرف کنید ، مگر اینکه زمان مصرف دوز بعدی شما نزدیک باشد. در این حالت ، فقط دوز فراموش شده را کنار بگذارید و دوز بعدی را به صورت عادی و طبق برنامه مصرف کنید.

سایر داروهای موجود در رده دارویی مشابه آمیتریپتیلین عبارتند از:

کلومیپرامین ( آنافرانیل )
دوکسپین (Sinequan)
ایمی پرامین ( توفرانیل )
تریمیپرامین ( Surmontil )
آموکساپین (آموکساپین)
دزیپرامین ( Norpramin )
پروتریپتیلین (ویواکتیل).
افراد مبتلا به افسردگی ممکن است عدم تعادل در انتقال دهنده های عصبی داشته باشند. مانند تمام TCA ها ، آمیتریپتیلین سطح نوراپی نفرین و سروتونین ، دو انتقال دهنده عصبی مهم را افزایش می دهد و عملکرد استیل کولین ، انتقال دهنده عصبی دیگر را مسدود می کند(منبع).

قبل از مصرف آمی تریپتیلین اگر در ۵ هفته گذشته یکی از داروهای سیتالوپرام, فلوکستین ، فلووکسامین، پاروکستین ،سرترالین (Zoloft) را مصرف کرده اید حتما موضوع را به دکتر خود بگویید.حتما بعد از چند هفته از شروع دارو به ملاقات پزشکتان بروید! خصوصا در افراد زیر ۲۴ سال چرا که این دارو در اوایل مصرف ممکن است منجر به تقویت افکار خودکشی شود.

هنگام مصرف آمی تریپتیلین

دیابت : اگر مبتلا به دیابت هستید ، ممکن است لازم باشد سطح قند خون خود را بررسی کنید زیرا آمیتریپتیلین می تواند بر سطح گلوکز خون تأثیر بگذارد.

محافظت در برابر آفتاب : آمیتریپتیلین می تواند پوست شما را نسبت به آفتاب حساس کند. هنگامی که در معرض آفتاب قرار دارید ممکن است احساس سوزش و سوزن سوزن شدن روی پوست خود حس کنید.

در محیط خارج از خانه ، با استفاده از ضد آفتاب + SPF30 و لباسی که از شما در برابر آفتاب محافظت می کند ، از پوست خود محافظت کنید.

درصورت مشاهده بثورات پوستی در هنگام شروع مصرف آمی تریپتیلین ، به پزشک خود اطلاع دهید. این موضوع می تواند یک واکنش آلرژیک باشد.

در صورتیکه سابقه هرکدام از اختلالات زیر را دارید حتما موضوع را با پزشکتان در میان بگذارید:

بیماری های قلبی؛
سابقه حمله قلبی، سکته مغزی، یا تشنج؛
اختلال دو قطبی (شیدایی افسردگی)؛
اسکیزوفرنی یا دیگر بیماری های اعصاب و روان؛
دیابت (آمی تریپتیلین ممکن است باعث افزایش یا کاهش قند خون شود)؛
پرکاری تیروئید
آب سیاه
مشکلات ادراری

آمی‌تریپتیلین با موارد زیر تداخل دارد:

دی سولفیرام به دلیل پتانسیل ایجاد دلیریوم.
ECT ممکن است خطرات مرتبط با این درمان را افزایش دهد.
داروهای ضد تیروئید ممکن است خطر ابتلا به اگرانولوسیتوز را افزایش دهد.
هورمونهای تیروئید پتانسیل افزایش عوارض جانبی مانند تحریک CNS و آریتمی را دارند.
مسکن ها مانند ترامادول و پتیدین به دلیل اینکه احتمال افزایش خطر تشنج و سندرم سروتونین وجود دارد.
داروهای منوط به غیرفعال کردن معده (به عنوان مثال لوودوپا) به دلیل پتانسیل آمی‌تریپتیلین برای به تأخیر انداختن تخلیه معده و کاهش تحرک روده.
داروهای منوط به افزایش جذب در روده کوچک (به عنوان مثال ضد انعقاد)
عوامل سروتونرژیک مانند SSRI ها و تریپتان ها به دلیل پتانسیل ایجاد سندرم سروتونین.
مهار کننده های مونوآمین اکسیداز زیرا می‌توانند سندرم سروتونین را القا کنند.
مهارکننده های CYP2D6 و داروهایی مانند فلوکستین به دلیل پتانسیل افزایش غلظت پلاسمایی دارو.
گوانتیدین به دلیل اینکه می‌تواند اثرات ضد فشار خون این دارو را کاهش دهد.
عوامل آنتی‌کولینرژیک مانند بنزروپین، هیوسین (اسکوپولامین) و آتروپین، زیرا این دو ممکن است اثرات ضد کولینرژیک یکدیگر از جمله فلج ایلئوس و تاکی کاردی را تشدید کنند.
داروهای ضدجنون به دلیل پتانسیل آنها برای تشدید اثرات آرام بخش، آنتی کولینرژیک، صرع و پیرکسیک (تقویت کننده تب) با آمی‌تریپتیلین تداخل دارند. همچنین خطر ابتلا به سندرم بدخیم نورولپتیک را افزایش می‌دهد.
سایمتیدین به دلیل امکان ایجاد اختلال در متابولیسم کبدی آمی‌تریپتیلین و از این رو افزایش غلظت حالت پایدار دارو، با آمی‌تریپتیلین تداخل دارد.