نعناع مفید تر است یا پونه خواص درمانی هر دو
دو گیاه بسیار مفید و معطر با دمنوشهای دلچسب و معجزه گر یعنی نعناع و پونه را برای این پست انتخاب کرده ایم. نخست بهتر است بدانیم فرق این دو گیاه در چیست ؟ مهمترین فرق پونه و نعناع در شکل ظاهری این دو گیاه است. پونه برگ‌هایی سبز تیره و کرک‌دار دارد، اما نعناع دارای کرک‌های کمی است. به عکس زیر دقت کنید :
از نعناع، اسانسی به نام مانتول استخراج می‌شود که اثر خوشبوکنندگی دارد و در شیرینی‌ها، آب‌نبات‌ها و برخی دارو‌ها به کار می‌رود.از پونه در آشپزی و شیرینی‌پزی و طب سنتی استفاده می‌شود. در زیر به بررسی خواص هر یک به صورت جداگانه می پردازیم :
برگ نعناع : درمان مناسبی برای رفع سردرد، تب، حالت تهوع، اختلالات گوارشی است و تسکین دهنده سیستم گوارشی می باشد و به رفع گاز معده کمک می کند.این گیاه، خاصیت ادرارآور، نشاط آور و ضد انقباض عضلانی و ضدتهوع دارد که به کاهش وزن نیز کمک می کند.عناع از ویتامین های A و C بیشتری به نسبت پونه کوهی برخوردار است. در نتیجه برای سلامت پوست، مو و بافت های مخاطی مانند دستگاه گوارش، دستگاه تنفسی و دستگاه تولیدمثلی مناسب تر می باشد.
خواص پونه : پونه نیز گیاه دارویی پرکاربردی می باشد که برای رفع مشکلاتی همچون افسردگی ، آنفولانزا ، شپش ، زخم ، آلرژی ، سوختگی ، خستگی ، یبوست ، قارچ ، سرفه ، سردرد ، تورم غدد یا برونشیت ، انگل به کار می رود. پتاسیم موجود در پونه کوهی حدوداً سه برابر نعناع است. کلسیم پونه کوهی ۸ برابر کلسیم موجود در نعناع می باشد. پونه کوهی ۴ برابر نعناع منیزیم دارد.پونه کوهی منبع خوبی از ویتامین K، ویتامین E، منیزیم، منگنز، آهن، کلسیم و اسیدهای چرب امگا ۳ و امگا ۶ می باشد. ویتامین K باعث ارتقای رشد استخوانی می شود و چگالی استخوان را حفظ می نماید. در حقیقت ویتامین K یکی از ریزمغذی های موثر در تولید سلول های استخوانی است. همچنین این ویتامین در تولید پروتئین های انعقادی نقش بسزایی دارد.تیمول و رزمارینیک اسید، فیتوکمیکال های بسیار قوی موجود در برگ های سبز پونه کوهی می باشند که می توانند سلول ها را از آسیب های ناشی از رادیکال های آزاد اکسیژن محافظت کنند. مطالعات آزمایشگاهی نشان می دهد که پونه کوهی ظرفیت آنتی اکسیدانی قوی تری به نسبت آنتی اکسیدان های صنعتی که به فرآورده های صنایع غذایی اضافه می شوند، دارد. ظرفیت آنتی اکسیدانی پونه کوهی ۴۲ بار بیشتر از سیب، ۳۰ مرتبه بیشتر از سیب زمینی و ۱۲ بار بیشتر از پرتقال است.مواد شیمیایی فعال موجود در پونه کوهی رشد باکتری هایی چون سودموموناس آیروژنز و استافیلوکوکوس اورئوس را متوقف می کند. حتی مطالعات متعدد نشان می دهد که پونه کوهی به نسبت داروهای تجویزشده در برابر باکتری ژیاردیا بسیار موثرتر عمل می کند. به نظر می رسد که پونه کوهی به علت تقویت سیستم ایمنی در مبارزه با عفونت ها، قوی ظاهر می شود.فیبرهای موجود در پونه کوهی، باعث اتصال نمک های صفراوی به مواد سمی سرطان زا در کولون می شود. در نتیجه دفع آن ها از بدن را تسریع می نماید و بدن مجبور می شود تا کلسترول بیشتری را برای تولید نمک های صفراوی تجزیه نماید. به همین علت است که رژیم سرشار از فیبر، سطح کلسترول بدن را کاهش می دهد و خطر ابتلا به سرطان کولون را کم می کند.ترکیبات ضد التهابی
دانشمندان دانشگاه بون در آلمان دریافتند که ترکیبات فعال با خاصیت ضدالتهابی که با نام بتاکاریوفیلین در پونه کوهی شناخته می شوند، فرد را در برابر پوکی استخوان و گرفتگی عروق محافظت می کنند.پونه کوهی می تواند منجر به ناراحتی های معدی در برخی افراد گردد، در نتیجه افرادی که به گیاهان خانواده نعناع حساست دارند، بهتر است از پونه کوهی استفاده نکنند؛ زیرا ممکن است پونه کوهی باعث عود کردن آلرژی شان گردد.
