یاس فان

آموزشی علمی هنری

فروش ویژه محصولات معتبر محصولات معتبر
سلامت

همه چیز درباره دیفن هیدرامین شربت ضد سرفه

دیفن هیدرامین شربتی است که عمده مصرف آن برای سرفه های خشک می باشد و بعضی به اشتباه از آن به عنوان خواب آور استفاده می کنند که بی شک از عوارض طولانی مدت مصرف آن اطلاعی ندارند. بیماران سالخورده نسبت به عوارض جانبی ضد هیستامینها حساس تر هستند و بخصوص نسبت به جوانان، درجات بیشتری از سرگیجه، رخوت، هیجان مفرط، ‌خشکی دهان، و احتباس ادرار را متحمل می شوند. نشانه ها معمولاً به کاهش مقدار مصرف دارو پاسخ می دهند. دیفن هیدرامین نباید در شیرخواران زودرس یا تازه متولد شده مصرف شود. شیرخواران و کودکان (بخصوص کوچکتر از شش سال) ممکن است در معرض هیجانات مفرط متناقض قرار گیرند. ضدهیستامینها نباید در دوران شیردهی مصرف شوند. اکثر این داروها در شیر ترشح می شوند و شیرخواران رادر معرض خطر هیجانات غیر معمول قرار می دهند. شیرخواران زودرس بخصوص در معرض بروز تشنج قرار دارند.
عوارض جانبی
اعصاب مرکزی : خواب آلودگی، رخوت، ‌سرگیجه، اختلال در حفظ تعادل، سردرد، بیخوابی، ‌بیقراری، سرگیجه حقیقی (در کودکان)، تب، آتاکسی، ‌هیجان، تشنج.
قلبی ـ عروقی: افت فشار خون ، طپش قلب ، ‌تاکیکاردی،.
پوست: حساسیت به نور، کهیر.
چشم، حلق، بینی: تاری دید، دوبینی، ‌خشکی بینی و گلو، ‌وزوز گوش.
دستگاه گوارش: خشکی دهان، تهوع، ‌استفراغ، اسهال، ‌یبوست، ناراحتی اپیگاستر، بی اشتهایی.
ادراری ـ تناسلی: تکرار ادرار، سوزش ادرار، ‌احتباس ادرار.
خون: لکوپنی، آگرانولوسیتوز، آنمی و ترومبوسایتوپنی.
تنفسی: احساس فشار در قفسه سینه، خسخس، ترشحات نایژه‌ای غلیظ، آنافیلاکسی، احتقان بینی.
مسمومیت و درمان
تظاهرات بالینی: خواب آلودگی (شایع)، حملات تشنجی، ‌اغما، ضعف تنفسی (با مقدار مصرف فوق العاده زیاد)، نشانه های ضدکولینرژیک (خشکی دهان، ‌برافروختگی پوست، مردمکهای گشاد و ثابت)، نشانه‌های گوارشی (بخصوص در کودکان).
درمان: در صورت هوشیار بودن بیمار، ‌باید با شربت ایپکا بیمار را وادار به استفراغ کرد ‌و به دنبال آن، برای کاهش جذب بیشتر دارو، می توان از ذغال فعال استفاده کرد. در صورت هوشیار نبودن بیمار و یا بی اثر بودن شربت ایپکا، معده بیمار را شستشو داد. کمی فشارخون را می توان با تنگ کننده های عروق و حملات تشنجی را با دیازپام یا فنیتوئین کنترل کرد. از مصرف داروهای محرک باید خودداری شود.
موارد و مقدار مصرف:
الف) رینیت کهیر ، علائم آلرژی، بیماری مسافرت، پارکینسون.
بزرگسالان و کودکان بزرگتر از ۱۲ سال: از راه خوراکی، ‌مقدار ۵۰-۲۵ میلی گرم ۳ الی ۴ بار در روز برحسب نیاز، مصرف می شود و یا مقدار ۵۰-۱۰ میلی گرم تزریق وریدی ‌یا به طور عمیق تزریق عضلانی می شود.
کودکان: کودکان کمتر از ۱۲ سال و وزن بیش از ۱۰ کیلوگرم ۲۵- ۵/۱۲ میلی گرم به صورت خوراکی روزی ۳ الی ۴ بار و یا mg/kg 5 در روز در دوزهای منقسم.
روش دیگر تنظیم دوز دارو در کودکان:
کودکان بین ۲ الی ۶ سال : mg 25/6 از دارو هر ۴ تا ۶ ساعت حداکثر ۵/۳۷ میلی گرم.
کودکان بین ۶ الی ۱۲ سال : mg 25-5/12 از دارو هر ۴ تا ۶ ساعت حداکثر ۱۵۰ میلی گرم.
ب) سرفه خشک ـ بزرگسالان: از راه خوراکی، مقدار ۲۵ میلی گرم هر ۶-۴ ساعت مصرف می شود.
کودکان ۱۲-۶ ساله: از راه خوراکی، مقدار ۵/۱۲ میلی گرم هر ۶-۴ ساعت مصرف می‌شود. حداکثر مقدار مصرف mg/day 75 است.
کودکان ۵-۲ ساله: از راه خوراکی، مقدار ۲۵/۶ میلی گرم هر ۶-۴ ساعت مصرف می‌شود. حداکثر مقدار مصرف mg/day 25 است.
مکانیسم اثر
اثر ضدهیستامین: ضدهیستامینها بر روی عضلات صاف نایژه ها، دستگاه گوارش، رحم و عروق بزرگ خونی با هیستامین برای گیرنده های هیستامینی H1 رقابت می کنند؛ این داروها با پیوند به گیرنده های سلولی، از دستیابی هیستامین به این گیرنده ها جلوگیری کرده و موجب سرکوب نشانه های آلرژیک ناشی از هیستامین می‌شوند. ‌هرچند که آنها از آزادسازی هیستامین جلوگیری نمی کنند.
اثر ضد سرگیجه حقیقی، ضد استفراغ و ضد دیسکینزی: اثر ضد موسکارینی مرکزی. ضد هیستامینها احتمالاً مسئول این اثرات دیفن ‌هیدرامین است.
اثر ضد سرفه: دیفن هیدرامین با اثر مستقیم بر روی مرکز سرفه، رفلکس سرفه را فرو می نشاند.
اثر تسکین بخش: مکانیسم اثر مضعف CNS آن مشخص نیست.
اثر بی حس کننده: دیفن هیدرامین از لحاظ ساختمانی مشابه بیحس کننده های موضعی بوده و از شروع و انتقال تکانه های عصبی جلوگیری می کند. این عمل احتمالاً منشأ اثرات بیحس کننده موضعی دارو است.
موارد منع مصرف و احتیاط:
تداخل دارویی
داروهای مهار کننده MAO اثرات ضدکولینرژیک این دارو را طولانی می‌سازد. داروهای سرکوب کننده CNS مانند باربیتوراتها، ‌داروهای خواب آور و آرامبخشها ممکن است باعث تضعیف مضاعف CNS شوند. با احتیاط استفاده نمایید.

مطالب مشابه
فروش ویژه محصولات معتبر محصولات معتبر