همه چیز درباره ی بیماری حساسیت و عصبی شدن از صداهای ریز

اگر شما با شنیدن صداهایی ریز هم چون صدای آدامس جویدن کسی که در نزدیکی شماست یا صدای نفس کشیدن دیگران یا صدای جویدن غذا توسط اعضای خانواده صدای هورت کشیدن چایی صدای تیک تاک ساعت یا صدای چک چک آب و صداهایی از این قبلی عصبی می شوید شما دچار اختلال صدا بیزاری هستید که نام علمی آن اختلال میسوفونیا است. این بیماری به مرور زمان شدت می گیرد و می تواند روان شما را کاملا درگیر کرده و شما از خود واکنش های عصبی حاد نشان دهید. میسوفونیا می‌تواند با یک سری اختلالات دیگر در افراد بروز کند و ادامه یابد. اختلالات اضطرابی، استرس، وسواس اجباری، اختلال دو قطبی و … از جمله اختلالاتی است که با اختلال صدا بیزاری می‌تواند همراه شود. اضطراب، نفرت، پرخاشگری، ناراحتی، خشم، غم و اندوه، وحشت، ترس و پریشانی نشانه ابتلای افراد دارای اختلال میسوفونیا در برابر صداهای آزار دهنده است. جویدن آدامس، شکستن تخمه، هورت کشیدن و.. از دسته صداهایی است که مبتلایان را عصبانی کرده و موجب ایجاد احساسات منفی در آنها می‌شود. افراد حدوداً از سن ۹ سالگی احتمال دارد که به این بیماری مبتلا شوند. شدت ابتلای دختران و خانم‌ها به ابتلاء به این اختلال بیشتر از آقایان است. حال که با این اختلال آشنا شدید جالب است بدانید یک اختلال دیگر در مقابل آن قرار دارد که به آن اختلال فونوفوبیا می گویند یعنی ترس از صداهای بلند ناگهانی.
درمان اختلال میسوفونیا
ابتدا باید بررسی کرد که آیا مشکلات شنوایی در افراد وجود دارد یا خیر؛ بعد از چکاپ توسط پزشک گوش و حلق و بینی باید صدا بیزاری را به همراه سایر اختلالات موجود در افراد بررسی و درمان کرد. درمان این اختلال هم مانند تشخیص و علل، روشن و واضح نیست اما روش‌های روانکاوانه به همراه آنالیزهای افکاری می‌تواند به افراد جهت بهبودی کمک کند. انجام تست‌های شنوایی توسط پزشکان می‌تواند عکس‌العمل آنها را جهت بررسی، تحریک کند. در واقع درمان اختلال صدا بیزاری ترکیبی از روان درمانی و روش‌های درمانی متخصصان گوش است. استفاده از دستگاه‌های شنوایی تغییر صدا می‌تواند صدای داخل گوش فرد را با صدایی دیگر تغییر دهد مثلاً به جای صداق بوق در گوش فرد صدای آبشار پخش شود تا حساسیت فرد را کاهش دهد. صحبت درمانی، ورزش روزانه، خواب کافی، مدیریت استرس، استراحت کافی، استفاده از عایق صدا و گوش دادن به موسیقی از دیگر درمان‌ها برای افراد مبتلا به اختلال میسوفونیا است. این افراد به مرور از عملکرد خود احساس ندامت و گناه می‌کنند و از آن جایی که آن را با خانواده در میان نمی‌گذارند، به افسردگی مبتلا می‌شوند. وحشت ناشی از صداها می‌تواند فرد را دچار ترس و اختلال اضطرابی کند. میزان دفعات صداها، فرد را دچار وسواس کرده و این اختلال‌های مختلف می‌تواند به همراه میسوفونیا فرد را درگیر و مبتلا کند.