انواع نژاد کفتر آموزش پرورش کفتر بیماری های این پرنده

اگر شما قصد دارید کار پرورش کبوتر را آغاز کنید و می خواهید از آن کسب در آمد کنید یا اینکه قصد دارید فقط برای سرگرمی خود چند کبوتر بخرید و از آن ها نگهداری کنید در هر دو حالت خواندن این پست برای شما بسیار مفید است. نخست بهتر است بدانید که بهترین روش نگهداری کبوتر این است که جوجه ها را از سنین پایین برای نگهداری انتخاب نمایند تا به محل و جایگاه خود عادت کنند. این کبوترها را می توان در سنین ۵ تا ۷ ماهگی به جفت گیری انداخت ، چرا که به بلوغ جنسی رسیده اند .البته بهتر است که یکی دو ماه دیگر صبر نمود تا کبوترها به بلوغ جسمی نیز برسند. باید توجه داشت که هر قدر وزن جوجه ها سنگین تر باشد به همان نسبت دیرتر بالغ می شوند. به منظور جفتگیری باید کبوترهای نر و ماده را در کنار هم قرار داد، تا به هم عادت کنند. کبوترهای نر فقط یک جفت برای خود برمیگزینند و نباید کبوترهای نر را در یک جا با هم گذاشت.هرچند که تشخیص کبوتر نر و ماده از هم کمی مشکل است، اما پس از مدتی می توان آنها را از هم تمیز داد چه این که کبوترهای نر، سری بزرگ تر و صدایی مشخص تر دارند در حالی که کبوترهای ماده ظریف تر و آرام تر هستند.
لانه سازی با همکاری هر دو جنس ، ۲ تا ۳ روز قبل از تخم گذاری آغاز می گردد و تا پس از آن نیز ادامه می یابد.پس از ۱۷ تا ۱۸ روز جوجه ها از تخم خارج شده و به ندرت هر دو جوجه با هم متولد می شوند.فاصله زمان تولد دو جوجه اغلب ۱۲ تا ۲۴ ساعت است.جوجه ها در موقع تولد کاملا لخت هستند و حدودا پس از یک هفته پر هایشان نیشی می زنند. جوجه ها باید تا ۶ هفتگی توسط مادران تغذ یه شوند. در ۴ تا ۵ روز اول تولد غذای جوجه ها را، شیرابه چینه دان تشکیل می دهد.این شیرابه بسیار مغذی بوده و توسط سلول های چین خورده سطحی چینه دان ترشح می شود. هورمون پرولاکتین، سلولهای چینه دان را تحریک به ترشح شیرابه می نمایند. ترشح شیرابه تا ۸ روز پس از تولد جوجه ها نیز می تواند ادامه یابد. معمولاً از روز پنجم به بعد تغذیه جوجه ها با غذایی که خود پدر و مادر می خورند آغاز می گردد. جفتهای بسیار مرغوب، زمانی که سن جوجه هایشان به ۲ تا ۳ هفتگی رسید، لانه دیگری را آماده تخم گذاری می کنند.این چنین کبوتر ماده ای، مجدداً تخم گذاشته و بر روی آن میخوابد و جوجه های خود را نیز تا چهار هفتگی تغذیه نموده و مورد مراقبت قرار می دهد. پس از پایان ۴ هفتگی و حداکثر ۶ هفتگی جوجه کبوترها خود به خوردن غذا اقدام می کنند. کبوترهای نر در خوابیدن بر روی تخمها به کبوترهای ماده کمک می نمایند و معمولاً کبوترهای نر از هنگام ظهر تا هنگام شب بر روی تخم ها می خوابند.در حالی که کبوترهای ماده باقیمانده شب و روز را روی تخم می خوابند. در صورتی که جوجه کبوترها در روزهای اولیه زندگی، پدر و مادر خود را از دست بدهند، باید به جایگاه کبوترهای دیگری که دارای جوجه های هم سن و سال هستند، منتقل شوند و یا اینکه اقدام به تغذیه مصنوعی آنها نماییم، جهت انجام این کار باید اقدام به له کردن دانه ها و تخمیر آنها به منظور تغذیه جوجه ها نمود. در سن چهار هفتگی جوجه ها از لحاظ تغذیه به خود متکی می گردند و در همین سان به بازار فروش عرضه می شوند.اما جوجه هایی را که قرار است برای پرورش، نگهداری شوند باید در جایگاه ویژه ای که گنجایش ۴۵ تا ۶۰ کبوتر را دارد، نگهداری کرد تا هنگام جفتگیری آنان فرا رسد و بتوان هر جفت از آنان را در لانه هایی جداگانه قرار داد.دوره نگهداری کبوترهای پرورشی به طور متوسط ۵ سال بوده و قطعه جوجه در سال را مناسب و بین ۱۶ تا ۲۰ قطعه را بسیار خوب به شمار می آورند. موفقیت در این امر، بستگی به تعداد تخم گذاشته شده، جوجه های متولد شده و سرزندگی و سلامت جوجه ها دارد.تعداد تخمها با فاصله زمانی دو پریود تخم گذاری رابطه داشته که بین ۲۶ تا ۴۵ روز در نوسان است. فصل نیز به نوبه خود در این مورد بی تاثیر نبوده، چنانکه در پائیز و در حین توالک رفتن پرنده، این فاصله طولانی تر از بهار می باشد. حداکثر رکورد تخم در سال ۲۴ عدد است، به عبارتی هر ماه یک جفت. درصد باروری در کبوترها ۸۵ تا ۹۵ درصد و میزان جوجه در آوری ۸۰ تا ۸۵ درصد است (ناظر عدل ۱۳۷۵).
برای به گزینی در جهت تولید مناسب تر باید به موارد زیر توجه نمود:
تولید تخم زیادتر
زودرسی (چون به تولید بیشتر تخم منتج میگردد)
طول عمر و قدرت مقاومت بیشتر
تولید تخم حتی در زمان توالک رفتن
باروری مناسب و کاهش تلفات زمان جنینی
روحیه آرام
وزن زیاد بدن (در صورتی که تولید گوشت هدف باشد)
کبوترهای گوشتی در سنین ۲ تا ۳ ماهگی و اغلب در ۶ ماهگی تحویل میگردند. در یک گله یک دست، علاوه بر جفت گیری آزاد، می توان از جفت گیری کنترل شده نیز برای دستیابی به راندمان های بهتر استفاده نمود.
قفسهایی با ابعاد ۳۰ سانتی متر عمق، ۳۰ سانتی متر پهنا و ۳۰ سانتی متر ارتفاع را برای پرورش کبوترها ساخته و در چنین قفسی هایی نخست جفت ها به مدت ۱۴ روز با یکدیگر انس می گیرند. برای این که از مبارزات و درگیریهای روز اول ممانعت به عمل آید، باید آنها را در دو قفس توری نزدیک به هم، به طوری که دیدن دیگر کبوترها برایشان میسر نباشد قرار داد.
پس از این که آنها به یکدیگر عادت کردند، هر دو را به یک قفس منتقل کرده و بعد از جفت گیری، مجدداً آنها را به محل های تخم گذاری و به میان سایر کبوترها انتقال می دهند. علامت گذاری با شماره های آلومینیومی در سن ۱ تا ۲ هفتگی و با نصب شماره هایی به پای جوجه کبوترها در لانه انجام می گیرد.
کنترل مستمر روزانه جفت ها کاملاً ضروری است. جفتی که نر یا ماده آن به نوعی از بین رفته، باید از گروه حذف شود، تا از ایجاد اغتشاش و ناراحتی در گله جلوگیری گردد.
با روش نگهداری آزاد ، پرورش کبوترهای گوشتی به هیچ وجه اقتصادی نخواهد بود.با نگهداری جفت ها در قفس امکان کنترل آنها فراهم شده ، تخم های شکسته و تلفات جوجه ها کاهش یافته از لحاظ بهداشتی موقعیت مناسب تری را پیدا می کنند.

نژادهای کبوتر :

۱. کبوتر شاهی King Pigeon :نژادی آمریکایی است که از آن گونه‌هایی به رنگ‌های سفید، نقره‌ای، آبی تیره، سرخ وزرد وجود دارد.. معمول‌ترین آن‌ها گونه سفید است. گونه سفید در آمریکا از تلاقی سفید رومی، سفید مالت Maltese وسفید دوشس Duches به وجود آمده‌است. گونه نقره‌ای نیز از تلاقی دوشس وموندین به وجود آمده وجثه‌ای بزرگ تر وحالتی آرام تر از سفید دارد. وزن کبوتر نر بالغ در حدود ۹۰۰ گرم وکبوتر ماده بالغ در حدود ۷۵۰ گرم ووزن هر جفت جوجه بین ۹۰۰ تا ۱۳۵۰ گرم است. این نژاده سالیانه ۸ تا ۱۵ جفت جوجه می‌دهد. کبوترهای این نژاد از کالبدی کشیده ومستقیم ودم افقی برخوردارند. استحکام بال‌ها بسیار زیاد است واندام محکم بوده، سینه عریض می‌باشد، گردن ستبر وشکیل بوده، جمجمه گرد وبزرگ می‌باشد وسر به رنگ سفید ومخطط است. در سال ۱۹۴۰ در آمریکا گونه‌ای از این نژاد به نام کبوتر « شاهی شناسا» پرورش داده شد. از محسنات این گونه توانایی شناختن دو جنس نر وماده آن از یکدیگر می‌باشد، که به علت تفاوت رنگ پرها در دو جنس امکان‌پذیر می‌گردد.
۲. کبوتر جاینت هومر Giaint Homer Pigeon:این نژاد از بهترین نژادهای گوشتی کبوتر است. وزن کبوتر نر بالغ در حدود ۹۰۰ گرم و کبوتر ماده بالغ تقریباً ۷۰۰ گرم و وزن هر جفت جوجه ۴۰۰ تا ۶۰۰ گرم است. این نژاد سالی ۸ تا ۱۲ جفت جوجه می‌دهد. تنوع رنگ زیادی دارد و متداول‌ترین رنگ مربوط به گونه‌ای است که رنگ سر، دم و دو طرف بال‌ها آبی تیره و باقی اجزای بدن، سفید است، این نژاد خیلی به نژاد چاهی شبیه است، سرش بدون پر و پاهایش نیز بدون پر است. این نژاد دو خاصیت ممتاز دارد : یکی آن که از جمله بارورترین و پر نسل ترین (یعنی گونه‌های مختلفی دارد) کبوترها به شمار می‌رود و دیگر این که برای تغذیه انسان گوشت مناسب و لذیذی دارد.
۳. کبوتر رنت Rant Pigeon:این نژاد سنگین وزن‌ترین کبوتر است، وزن پرنده بالغ آن در حدود ۵/۱ کیلوگرم است ورنگ‌های متفاوتی دارد که بیشتر به رنگ سفید است. این نژاد سالیانه ۴ تا ۶ جفت جوجه می‌دهد ووزن هر جفت جوجه آن ۵/۱ تا ۲ کیلوگرم است. این نژاد از بدنی کشیده وسینه‌ای عمیق برخوردار است.
۴. کبوتر کارنیه Carneau Pigeon:کبوترهای کارنیه از کبوترهای جنوب بلژیک وشمال فرانسه به وجود آمده و در اوایل قرن بیستم در آمریکا بر روی آن‌ها کار شده‌است. این نژاد دو رنگ سرخ وسفید دارد ورنگ سرخ آن فراوانی بیشتری دارد. سر پرنده وپاهایش بدون پر است. وزن کبوتر نر بالغ حدود ۷۰۰ گرم و کبوتر ماده بالغ حدود ۶۰۰ گرم است. این نژاد سالیانه ۶ تا ۱۲ جفت جوجه می‌دهد ووزن هر جفت جوجه حدود ۹۵۰ تا ۱۰۰۰ گرم است. این نژاد از لحاظ جثه به‌طور محسوسی از نژاد شاهی کوچک‌تر است. رنگ گونه‌های قرمز آن تقریباً به رنگ شاه بلوط وبسیار زیباست.
۵. کبوتر موندن Mondaine Pigeon:این نژاد دو تیره دارد، تیره سوئیسی که سفید رنگ با سری بدون پر است و تیره فرانسوی با رنگ‌های مختلف نظیر سرخ، سفید، زرد، سیاه، آبی تیره و نقره‌ای که با وجود کاکلی بر روی سر مشخص می‌شود. نژاد موندن شبیه مرغ است و وزن پرنده در حدود ۱ تا ۵/۱ کیلوگرم است و سالیانه ۶ تا ۱۲ جفت جوجه می‌دهد و وزن یک جفت جوجه آن ۱۲۵۰ گرم است. پاهای این نژاد پرهای انبوهی دارد. این نژاد تنومند بوده، دم پرنده پایین افتاده و معمولاً به رنگ سفید می‌باشد.
۶. کبوتر چین دار شرقی Oriental Frills Pigeon:مهم‌ترین مشخصه این نژاد منقار کوتاه آن است که به آن شکلی زیبا می‌دهد و در انواع اصیل معمولاً منقار پرنده کوتاه وپهن است. منشاء این نژاد سرزمین خاورمیانه ومخصوصاً مصر می‌باشد. نژاد اصیل آن چشم‌های درشت با پلکی سفید رنگ دارد وبر روی سینه کاکلی نیم دایره‌ای به صورت کروات دارد وبر روی پاها پرهای کوچکی دارد واگر از گوشه به آن نگاه شود، چشم‌ها وپاها در یک راستا دیده می‌شوند. شکل سرپرنده، چیزی بین کروی وبیضی شکل است ورنگ حدقه چشم آن پرتقالی است که این حالت در پرندگانی که سر سفید دارند، تیره رنگ می‌باشد. این پرنده به شدت با ادمی انس والفت می‌گیرد و از او نمی‌ترسد. با غرور می‌ایستد وتحمل خوبی دارد و از جهت پرواز وحرکت نیرومند است و به خوبی زاد وولد می‌کند و برخی از پرورش دهندگان معتقدند که پرورش آن با دیگر کبوترها متفاوت است اما حقیقت این است که پرورش آن با سایر انواع پرندگان زینتی تفاوتی ندارد و فقط باید توجه داشت که مانند تمامی انواع پرندگان زینتی بهتر است که تخم این نوع پرنده را در زیر پرندگان معمولی قرار داد و از آن‌ها جوجه گرفت، زیرا که پرندگان زینتی اصولاً قادر به نگهداری از تخم وجوجه آوری نیستند. قیمت آن در بازار متفاوت است ولی معمولاً نژادهای خالص آن بسیار گران قیمت می‌باشند . بنظر من این نژاد از بهترین نژاد های کبوترسانان است به دلیل نوک کوتاه و داشتن پر در کنار پاهایشان که در بالا عرض کردم
۷. کبوتر مکه Makka Pigeon:صل این نژاد به سه جا نسبت داده می‌شود که این سه مکان عبارتند از :شهر صنعا در یمن، شهر مکه و کشور مصر، و بیشتر به نظر می‌رسد که اصل آن از شهر صنعای یمن بوده و از آن جا به مکه و مصر برده شده‌است. این نژاد از آواز بسیار خوب و دلنشینی برخوردار است که با آواز سایر کبوترها متفاوت است.جثه‌ای کوچک دارد و تا حدودی شبیه کبوتر معمولی است، در هنگام ایستادن دو بال از دو طرف بدن پرنده آویزان می‌شود و چشمانش کاملاً مشکی است و غالباً بر روی پنجه‌های پا راه می‌رود و در هنگام آواز خواندن بدنش به لزره در می‌آید. پاها کوتاه و کوچک است، نژاد خالص آن کاکل ندارد و پاپر نیست. هرچند که اخیراً انواع کاکل دار و پاپر آن نیز تولید شده‌اند. رنگ آم معمولاً سیاه و سفید است و به رنگ‌های دیگری نظیر سرمه‌ای و سرخ نیز دیده شده‌است، این نزاد نمی‌تواند به خوبی از تخم‌ها مراقبت نماید و از جهت زاد و ولد چندان مرغوب نیست و بهتر است که آن را به صورت انفرادی در قفس نگهداری کرد. مدت آواز خوانی پرنده طولانی است و به همین علت برخی از پرورش دهندگان به علت سر و صدای زیاد، میل چندانی به پرورش آن ندارند.
۸. کبوتر بخارا (جارچی) Trumpeter:این نژاد از زیباترین انواع کبوتر بوده و از گران قیمت‌ترین گونه‌های کبوتر به شمار می‌رود و پرورش دهندگان کبوترهای زینتی و علاقه‌مندان به شرکت در نمایشگاه‌ها، در بین پرندگان خود حتماً از این نوع پرنده نگهداری می‌کنند. کبوتر بخارا پرهای انبوهی دارد که در همه جهت پر پشت می‌باشند و گونه‌های خالص آن حجیم با پرهای انبوهی بر روی سرها وپا می‌باشند. زاد وولد چندانی ندارد و توجه کافی به جوجه‌های خود مبذول نمی‌کند و پرورش دهندگان با چیدن پرهای اطراف چشم و قسمتی از پرهای پا و اطراف مخرج پرنده، تلاش می‌کنند تا میزان نرینه گی کبوترهای نر را افزایش دهند، اما با این همه بهتر است که تخم‌های بارور این پرنده را در زیر پرندگان دیگری که به نگهداری جوجه‌ها اهمیت می‌دهند، گذاشت تا جوجه‌ها قوی ونیرومند بار بیایند، به ویژه این که جوجه‌های این نژاد از کوچکی دارای پرهای انبوه می‌باشند و بدیهی است که این میزان پر نیاز به خون رسانی و تغذیه مناسب دارد. گونه‌های متفاوتی از این نژاد پدید آمده‌است به گونه‌ای که در برخی‌ها کاکل رشد فراوانی یافته‌است و در برخی دیگر نیز کاکل رشد چندانی ندارد و برخی جثه متوسط و برخی جثه بزرگی دارند. اما آن چه کبوتر بخارای اصیل را متمایز می‌سازد، این است که گردن آن به سوی جلو و پایین متمایل است وبر پس سر پرنده کاکل وجود دارد و پاها در مقایسه با سایر گونه‌ها بزرگتراند. این پرنده می‌تواند پرهای کاکل خود را سیخ نگه دارد. رنگ‌های متفاوتی دارد و بیشتر به رنگ سیاه و سفید و سرخ و زرد دیده می‌شود.
۹. کبوتر یعقوبی Jacobin Pigeon:کبوتر بسیار زیبایی است که به رنگ‌های مختلف دیده می‌شود ودورتا دور سر آن را پرهای انبوهی فرا می‌گیرد که از پس سر کبوتر شروع شده و به جلوی گردن آن ادامه می‌یابد. از عیوب این نژاد عدم نگهداری از تخم وعدم پرستاری از جوجه‌ها است. میزان پرهای نرم اطراف سر وگردن پرنده گاهی آن قدر زیاد وانبوه‌است که چیزی از سر پرنده، چشم‌ها ومنقار آن دیده نمی‌شود و به همین علت برخی از پرورش دهندگان اقدام به چیدن پرهای مزاحم می‌کنند تا پرنده بتواند به خوبی ببیند. در نژاد اصیل پرهای دور گردن مانند طوقی انبوه دورتادور گردن را فرا می‌گیرد. معمولاً پرهای دم وبال‌ها سفید رنگ بوده وباقی اجزای بدن به رنگ‌های متفاوتی نظیر: سرخ وسیاه وزرد وسرمه‌ای می‌باشد. آخرین پر بال بلند و طولانی است به‌طوری تا دم رسیده وگاهی ازآن نیز فراتر می‌رود. منشأ این نژاد هندوستان است. نوع دیگری از این نژاد که اصالت کمتری دارند، پرهای دورتادور گردن وسر کمتر بوده و در اطراف پیشانی و چشم پرها رشد نمی‌کند. چشم‌های آن مروارید مانند است. این نژاد به جوجه‌های خود توجه کافی مبذول می‌کند وبر خلاف نژاد اصیل از سرعت خوبی در پرواز برخوردار است. منشأ این نوع کبوتر نیز وسط وشمال قاره اروپا و کشورهایی نظیر اتریش، هلند وبلژیک است. قیمت کبوترهای اصیل بسیار گران است اما کبوترهای غیر اصیل قیمت‌های متفاوتی دارند.
۱۰. کبوتر دمنده Pouter Pigeon:کبوتر دمنده یکی از قدیمی‌ترین انواع کبوترهای زینتی است که تاریخ پیدایش آن به سال ۱۷۳۵ میلادی باز می‌گردد. این کبوتر همچنین به نام کبوتر انگلیسی نیز معروف است زیرا که اولین بار در انگلستان ظاهر شد و پرورش دهندگان انگلیسی با آمیزش دادن گونه‌های مختلفی از کبوتر، این نژاد را به وجود آوردند. این کبوتر می‌تواند به صورت شگفت انگیزی در سینه وگردن وسر خود بدمد و به همین علت به آن دمنده می‌گویند و در اثر نفخ این منطقه قد وقواره کبوتر بزرگ تر به نظر می‌رسد. بدن این گونه کبوتر کشیده ولاغر است و از جهت نگهداری از تخم‌ها وجوجه‌ها بسیار خوب است. منشأ آن شمال اروپا، انگلستان، بلژیک وآلمان است و آب وهوای سرد ومعتدل برای پرورش آن مناسب است، اما در آب وهوای گرم بدن کبوتر ضعیف شده و به بیماری‌های مختلف مبتلا می‌گردد. قیمت برخی از انواع آن بسیار گران است به ویژه اگر چینه دان بزرگ ویا رنگ آن نادر وکمیاب باشد.
۱۱. کبوتر میگسار Tippler Pigeon:این نژاد یکی از معروف‌ترین کبوترهای تیز پرواز است که می‌تواند به مدت ده ساعت مستمر پرواز کند و در آسمان آن قدر بالا برود که دیگر با چشم غیر مسلح دیده نشود. معمولاً رنگ بدن آن سفید رنگ و برخی اجزای بدن آن خاکستری رنگ و چشمان آن مرواریدی است و برخی کبوتر خوب است. «تیپلر» گونه‌های مختلفی دارد، اما قدرت وتوانایی هیچ‌کدام از این گونه‌ها به اندازه گونه اصلی نمی‌باشد. آموزش این نوع کبوتر بر اوج‌گیری در آسمان نیازمند آموزش طولانی و مشخصی می‌باشد و بسیاری از پرورش دهندگان این نوع کبوتر در انگلستان و کانادا به شدت با یکدیگر رقابت می‌نمایند تا بتوانند رکوردهای جدیدی در زمینه اوج‌گیری برای مدت‌های طولانی که گاهی به ۲۲ ساعت می‌رسد را بشکنند و در این رکورد گیری‌ها، اوج‌گیری و پرواز مستمر دو شرط اساسی به‌شمار می‌روند. گونه‌ای از این نژاد دیده شده که در اثنای پرواز اقدام به معلق زدن به سوی عقب می‌نماید، که این گونه از کبوترها برای مسابقات اوج‌گیری مناسب نیستند زیرا معلق زدن باعث خستگی کبوتر شده و کبوتر نمی‌تواند برای ساعات پی در پی درآسمان اوج بگیرد. کبوتر «تیپلر» به صورت تدریجی و دایره وار اوج می‌گیرد که مرکز دایره پرواز کبوتر، محل سکونت او می‌باشد و آن قدر بالا می‌رود که دیدن آن در آسمان دشوار می‌شود و در هتگام فرود آمدن نیز از همین روش استفاده می‌کند، منتهی دایره‌های فرودی کبوتر کوتاه‌تر هستند. کبوتر «تیپلر» دو بال قوی و نیرومند دارد که ابزاری مناسبی برای اوج‌گیری به‌شمار می‌روند و معمولاً کبوترهایی که تند تند بال می‌زنند نمی‌توانند برای مدت طولانی ومستمر پرواز کنند، که این حالت در تیپلر دیده نمی‌شود. سبکی وزن کبوتر «تیپلر» یکی دیگر از عواملی است که باعث می‌شود که پرنده ساعت‌های طولانی بدون خستگی درآسمان پرواز کند.

شایع ترین بیماری های کبوتر

کسب آگاهی از شایع ترین بیماری های کبوتر می تواند تاثیر زیادی در پیشگیری از بروز بیماری های در این حیوانات داشته باشد. با این حال، گاهی اوقات نمی توانید از شیوع بیماری در پرنده خود جلوگیری کنید. این موضوع می تواند به دلایل زیادی باشد، شاید خوراک کبوتر آلوده شده یا کبوتر جدیدی که به قفس اضافه شده مبتلا و ناقل ویروس باشد.کبوترها به طور شگفت آور حیوانات خانگی محبوب هستند. آنها، پرندگانی کوتاه پا و تنومند هستند که تقریباً در همه جای دنیا چه در طبیعت و چه در خانه های ما یافت می شوند. اکثر انسان ها دوست دارند از کبوتر به عنوان یک حیوان خانگی مراقبت کنند؛ اما باید این را بدانیم که مراقبت از کبوترها شامل معالجه بسیاری از شایع ترین بیماری ها در کبوتر است که احتمال دارد پرنده ها به آن مبتلا شوند. این بیماری ها می توانند علائم مختلفی از جمله مشکلات تنفسی، اسهال و حتی مرگ را ایجاد کنند.
کوکسیدیوز
کوکسیدیوز، یک بیماری انگلی است که می تواند برای کبوترهای شما کشنده باشد. این بیماری سیستم گوارشی کبوتر را تحت تأثیر قرار می دهد که باعث می شود کبوترها کمتر غذا بخورند و در صورت خوردن، غذا را به خوبی هضم نکنند، به این معنی که منابع و مواد معدنی کمتری جذب بدن آنها می شود. خبر خوب این است که کوکسیدیوز در کبوترها، قابل درمان و پیشگیری است. علت اصلی کوکسیدوز مسمومیت غذایی است؛ بنابراین از سالم بودن غذای کبوتر خود همیشه مطمئن شوید. عفونت از طریق تماس یا بلع مدفوع یا بافت آلوده به راحتی انتشار می یابد. اطمینان حاصل کنید که هر کبوتر مبتلا به کوکسیدوز را قرنطینه کنید.
اولین علامت قابل مشاهده کوکسیدیوز در کبوتر اسهال است که در موارد شدید ممکن است خونین باشد. درمان اصلی آن، Cocci-Tricho-mixi یک پودر محلول در آب است که چندین بیماری را درمان می کند. این ماده عمدتا برای درمان کوکسیدوز و تریکومونیازیس کاربرد دارد، اما همچنین سایر بیماری های کبوتر را نیز درمان می کند.
شپش، مایت و مگس کبوتر
انگل های خارجی مانند شپش، کنه و مگس آزار دهنده واقعی کبوتر حیوان خانگی شما هستند. این آفات آزار دهنده نه تنها کبوتر را گاز می گیرند و تحریک می کنند بلکه می توانند صدمات جدی تری نیز وارد کنند. ظاهر پوسته پوسته شده در نواحی بدون چربی کبوتر، سوراخ های ریز شاخه های پر و خارش پرندگان همه نشانه های انگلی های خارجی هستند. بسته به نوع انگلی، از اسپری های دارویی معمولاً روی کبوتر آلوده استفاده می شود.

تریکومونیازیس

تریکومونیازیس، یک بیماری انگلی است که به آن شانکر نیز گفته می شود. این بیماری کبوتر توسط انگل Trichomonis Gallinae ایجاد می شود. دانشمندان تصور می کنند این انگل یک بیماری زای باستانی است که مدتها پیش حتی دایناسورها را نیز آلوده کرده است. انگل ها معمولاً یا در ابتدا (دهان، گلو) یا در انتهای دستگاه گوارش یافت می شوند. انگلها به محض ترک میزبان به سرعت از بین می روند. این بیماری کبوتر با دارو یا ضد عفونی کننده قابل درمان است.علت اصلی تریکومونیازیس در کبوترها، آلودگی آب آشامیدنی است، بنابراین مرتباً آب را تازه کنید. علائم تریکومونیازیس در کبوترها مرگ ناگهانی، غذا نخوردن یا کاهش وزن است.
کرم ها:مانند بسیاری از انواع دیگر حیوانات، کبوترها می توانند انواع مختلف کرم را در دستگاه روده خود نگهداری کنند. کرم های حلقوی، کرم های نواری و کرم های مو در دستگاه گوارش کبوترها رشد و زندگی می کنند و می توانند باعث اسهال، ضعف، افزایش حساسیت به بیماری های دیگر و مشکلات عملکردی در کبوترها شوند. بعضی اوقات می توانید کرم هایی را که از مدفوع کبوتر عبور می کنند مشاهده کنید اما اغلب اوقات تخم های کرم ها در طی بررسی میکروسکوپی مدفوع مشاهده می شود.کبوتران از خوردن حشرات و بلع فضولات آلوده از پرندگان دیگر کرم می گیرند؛ بنابراین پیشگیری این بیماری در کبوتر بسیار دشوار است. معاینات منظم میکروسکوپی مدفوع کبوتر برای غربالگری این انگلها توصیه می شود و درمان شامل داروهایی است که می تواند مانند سایر داروهای کبوتر به آب اضافه شود.بعضی اوقات کرم ها در کبوترها ممکن است مشکلی ایجاد نکنند یا کرم ها به روش طبیعی بدن را ترک کنند. در برخی موارد، کرم ها در بدن پرنده باقی می مانند و بر سلامت کبوترها تأثیر می گذارد.این بیماری کبوتر، در اثر غذای آلوده، مدفوع آلوده سایر حیوانات و حشرات خوردن ایجاد می شود.
علائم کرم ها در کبوتر ها، عبارتند از:
اسهال
کاهش وزن
کاهش عملکرد
ظاهر ناسالم و ضعیف
درمان اصلی کرم ها در کبوتر، یک داروی قرص است که کرم های فوق را از بدن کبوترها خارج می کند.
اورنیتوز:این بیماری کبوتر متفاوت و خطرناک است. تب طوطی نیز به دلیل ابتلا به بیماری انسان و دام می تواند توسط انسان منتقل شود، بنابراین در هنگام مشاهده اورنیتوز در بین کبوتران خود به دنبال درمان باشید. در حقیقت، در گذشته مردم بر اثر این بیماری فوت کرده اند. اورنیتوز اغلب توسط کلامیدیا ایجاد می شود. به خودی خود علائمی ندارد، اصطلاحاً عفونت پنهانی است. با این حال، به دلیل کاهش سیستم ایمنی بدن، می تواند منجر به بروز سایر عفونت ها شود. اورنیتوز بر روی دستگاه تنفسی نیز تأثیر می گذارد و تنفس کبوتر را سخت می کند و مقاومت و استقامت را تحت تأثیر قرار می دهد که منجر به عملکرد بد پرنده می شود. از آنجا که این یک بیماری باکتریایی است، در صورت تشخیص به موقع اورنیتوز به خوبی قابل درمان است.
دلایل اصلی اورنیتوز در کبوتران، از ذرات ادرار یا مدفوع توسط هوا یا توسط انسان یا حیوانات تنفس شود از طریق هوا قابل انتقال است. همچنین تماس منقار با منقار می تواند باعث شیوع بیماری شود. هر کبوتر آلوده باید سریعاً قرنطینه شود تا از شیوع آن جلوگیری کند.
علائم اورنیتوز در کبوتران، عبارتند از:
تب
التهاب
اسهال
افتادگی بینی
اشتهای کم
صدای عجیب تنفس
ریزش پر و بهم ریختگی ظاهری
مایکوپلاسموز
مایکوپلاسموز، عفونت بونشیا است و انواع مختلفی دارد. مایکوپلاسموز، معمولاً ترکیبی از باکتریها و ویروس ها است که باعث خطرناک شدن بیماری می شود. مایکوپلاسموز به خودی خود ممکن است یک بیماری کبوتر بی ضرر باشد. خوشبختانه برخی از روش های درمانی برای این بیماری کبوتر وجود دارد. علت اصلی مایکوپلاسموز می تواند خوراک، آب آشامیدنی، مدفوع و تجهیزات آلوده باشد.
مایکوپلاسموز در کبوترها می تواند منجر به بروز علائم زیر شود:
التهاب گلو
ترشحات بینی
عدم تمایل به پرواز
حرکات غیرمعمول پرواز
صدای خس خس صدا
سالمونلوز
شایع ترین بیماری های کبوتر | پزشکت
سالمونلوز یا پاراتیفوس یک عفونت باکتریایی بد در کبوتر است؛ زیرا می تواند منجر به مرگ کبوتر شود و برای انسان نیز مسری است. سالمونلوز به روده کبوتران حمله و آسیب جدی وارد می کند. سیستم ایمنی بدن و اشتها کبوتر را کاهش می دهد. مشکل سالمونلوز این است که می تواند قسمت های مختلف بدن را آلوده کند. سالمونلوز در انسان نیازی به درمان ندارد، اما در کبوترها باید درمان شود. همچنین عاقلانه است که برای جلوگیری از هرگونه شیوع، دارویی برای آنها تهیه کنید.
علل اصلی سالمونلوز در کبوترها خوراک، آب آشامیدنی و مدفوع آلوده است.
سالمونلوز در کبوتران می تواند منجر به بروز علائم زیادی شود، از جمله:
لنگیدن
اسهال
کاهش وزن
کاهش اشتها
حرکات غیرمعمول پرواز
E-coliیکی از شایع ترین بیماری های کبوتر
E-coli به معنای واقعی کلمه کابوس همه کبوتربازها است. E-coli یک عفونت باکتریایی است که سیستم ایمنی بدن را بسیار کاهش می دهد. عملکرد آن همانند ایدز در بین انسان است. کبوتر را در برابر سایر باکتری ها و ویروس ها حساس تر می کند. اگر عفونت دیگری رخ دهد، معمولاً منجر به مرگ می شود. طبق تحقیقات، E-coli به طور فزاینده ای در برابر چندین آنتی بیوتیک مقاوم است و درمان آن را دشوارتر می کند.
خوشبختانه E-coli در کبوتران قابل درمان است؛ اما درمان باید هر چه سریع تر، قبل از بروز عفونت دیگری شروع شود.
علل اصلی E-coli در کبوترها، خوراک و آب آشامیدنی آلوده است. همچنین، هنگامی که کبوتر استرس زیادی داشته باشد، عفونت سریع تر اتفاق میفتد که ممکن است به دلیل تغییر در محل زندگی کبوتر، شلوغی زیاد کبوتر ها در یک انبار، تغییر رژیم غذایی، آموزش شدید و غیره ایجاد شود.
هگزامیتیازیس
شایع ترین بیماری های کبوتر | پزشکت
هگزامیتیازیس، بیماری کبوتر انگلی دیگری است. اگرچه، این واقعاً هگزامیتیازیس نیست، بلکه spironucleus است. این بیشتر برای کبوترهای جوان خطرناک است و اغلب باعث مرگ می شود.
علل اصلی هگزامیتیازیس در کبوتر ها، خوراک، آب آشامیدنی و مدفوع آلوده است که در بیشتر موارد منجر به بروز اسهال آبکی (زرد)، کاهش وزن و خشکی پرها می شود.
درمان اصلی این بیماری در کبوترها، Cocci-Tricho-mix یک پودر محلول در آب است که چندین بیماری را درمان می کند. این ماده عمدتا برای درمان کوکسیدوز و تریکومونیازیس طراحی شده است، اما در مبارزه با هگزامیتازیس نیز معجزه می کند.
انتریت نکروتیک
آنتریت نکروتیک، عمدتا توسط کلستریدیوم پرفرینژنس ایجاد می شود. این باکتری است که در هر کجا یافت می شود. جلوگیری از ورود این باکتری ها به اتاق زیر شیروانی، خوراک، آب و غیره بسیار دشوار است. این باکتری معمولاً کبوترها را به اندازه سایر مرغ ها تأثیر نمی گذارد، اما هنوز هم می تواند در کبوترها مشکل ساز باشد.
این باکتری حتی در گرد و غبار، خاک، خوراک، آب، مدفوع و غیره یافت می شود؛ بنابراین جلوگیری از بروز عفونت در بین پرنده ها سخت است.
علائم آنتریت نکروتیک در بین کبوترها، عبارتند از:
اسهال
افسردگی
بهم ریختگی ظاهری
افزایش میزان مرگ و میر
کولیباسیلوز یکی دیگر از شایع ترین بیماری های کبوتران
شایع ترین بیماری های کبوتر | پزشکت
کولیباسیلوز یک بیماری ثانویه است از سایر بیماری ها ناشی می شود. کولیباسیلوز بر سیستم ایمنی بدن تأثیر می گذارد. داروهای پیشگیرانه معمولاً از کولیباسیلوس جلوگیری می کنند. کولیباسیلوز، می تواند از طریق استنشاق و یا عفونت دستگاه تنفسی و یا از طریق خوراک یا آب (عفونت روده ای) رخ دهد.
علت اصلی این بیماری در کبوتر ها، غذا، آب و مدفوع آلوده است. اگرچه عفونت می تواند به دلیل استنشاق نیز ایجاد شود.
کولیباسیلوز در کبوترها می تواند منجر به بروز علائم زیر شود:
کاهش سیستم ایمنی بدن
افزایش میزان بیماری در بین کبوترها
افزایش مایعات در حفره های بدن (قسمت های متورم بدن)
شانکر کبوتر یکی از شایع ترین بیماری های کبوتر ها می باشد.
شانکر توسط ارگانیسم کوچکی به نام تک یاخته ایجاد می شود و به طور معمول باعث مشکلات تنفسی می شود. این بیماری به راحتی از پرنده ای به پرنده دیگر منتقل می شود اما خوشبختانه بیش از چند دقیقه قادر به زنده ماندن در خارج از بدن پرنده نیست.
ارگانیسم ایجاد کننده شانکر معمولاً در گلو، مجرای صفراوی، کلواک، پروونتریکولوس یا سایر قسمتهای دستگاه گوارش کبوتر یافت می شود. گره های ناشی از شانکر همچنین ممکن است در ناف یک کبوتر تودرتو یا سینوس کبوتر دیده شوند. علائم شانکر بسته به اینکه در کدام قسمت از بدن یافت می شود متفاوت خواهد بود اما از آنجا که به طور معمول گلو را تحت تأثیر قرار می دهد، بیشتر کبوترها به دلیل وجود گره های لوزه ها دچار مشکلات تنفسی می شوند. علائم دیگر شانکر، علاوه بر گره های قابل مشاهده و مشکلات تنفسی، شامل اسهال، کاهش وزن، بی حالی و خونریزی از دهان و کلواک است. این بیماری در صورت عدم درمان می تواند منجر به مرگ کبوتر شود.
این ارگانیسم همچنین ممکن است از نظر میکروسکوپی در مدفوع دیده شود. اگر کبوتر شما دچار شانکر باشد، با تجویز داروی تجویز شده توسط دامپزشک می توان آن را درمان کرد. بعضی اوقات برداشتن گره توسط جراحی توسط دامپزشک ضروری است.