نژادهای غاز اهلی و مقاله درباره غاز

یکی از پرندگان باهوش و دوست داشتن غاز ها هستند این پرنده ها با پاهای بلند و دم بلند و نوک باریک خود محبوب خیلی از مردم هستند. غازهای مهاجر در شمال کشور بیشتر هستند..همه غازها اکثرا گیاه خوارند و می‌توانند آفت‌های گلوله‌های پشمی (کاه) که محصول زمینهای زراعتی است بخورند و یا در استخرها (آبگیر) و مناطق پر علف شهری ساکن می‌شوند.آنها همچنین در فرصتهای مناسب بی مهرگان را برای خودشان میگیرند و می‌خورند، غازهای محلی انواع غذا را امتحان می‌کنند. غازها معمولا برای ادامه زندگی جفت گیری می‌کنند گرچه شمار کمی از غازها پس از جفت گیری از هم جدا می‌شوند. غازها گرایشی برای تخم گزاری و نگهداری از آنها دارند. همچنین غازها از آشیانه وجوجه غازها مراقبت می‌کنند که این کار باعث ادامه بقای آنه می‌شود.حیات این حیوانات وابسته به آب است. نوع بیشتر غازها در اروپا، آسیا و آمریکای شمالی به طور جدی از نوع پرندگان وحشی و مهاجر هستند که برای گذراندن زمستان از شمال به جنوب می‌آیند. غازها قرنها در یک جا زندگی می‌کردند . غازها چراگاهها را به محیط آبی ترجیح می‌دهند. سر غازها بزرگ است و ناحیه بین دو چشم و نوک آنها پوشیده از پر می‌باشد. رنگ بدن آنها قهوه‌ای شتری است و بعضی‌ها رنگ سفید دارند. نوک در گونه‌های گوناگون به رنگ زرد ، نارنجی و یا صورتی است. غازها در سن دو سالگی بالغ می‌شوند. این پرندگان به صورت گروهی در علف‌زارها تغذیه می‌کنند.پرندگانی گروهی هستند و در فصل مهاجرت گروههای بزرگی را تشکیل می‌دهند. بسیار باهوش می‌باشند و در موقع تغذیه یک پرنده سایرین را از خطر باخبر می‌کند. خطر را خیلی زود حس می‌کنند. گروهی که در حال مهاجرت هستند شبها را در سواحل ، نیزارها و دریاچه‌ها می‌گذرانند و صبح زود به سوی مزرعه برای تغذیه می‌روند. در نیمه روز به سوی آب بر‌می‌گردند و پس از آب خوردن به استراحت می‌پردازند و بعدازظهر مجددا برای تغذیه می‌روند.در تاریکی با جنجال و سر و صدا به محل استراحت می‌روند و در حین پرواز حرکات جالبی نشان می‌دهند. شناگرند و به فرو رفتن در آب سازش ندارند ولی هنگام احساس خطر در آب فرو می‌روند. کمتر غذا از آب می‌گیرند. در موقع اضطراب و هیجان گردن را بطور افقی در امتداد بدن می‌کشند و سر را بسوی بالا نگهداشته و تولید صدای ویژه‌ای می‌کنند سپس با سر و صدا به سوی دشمن خود حمله می‌کنند.آشیانه غازها در مجاورت آب در کنار تخته سنگها و روی زمینهای علفی است و در لانه‌سازی مهارت ندارند. شکل و اندازه لانه بر حسب گونه فرق می‌کند. پرنده نر از آشیانه نگهداری می‌کند و در نگهداری جوجه‌ها به پرنده ماده کمک می‌کند. غازها همیشه یک نر و یک ماده باهم زندگی می‌کنند. دوره روی تخم خوابیدن ۳۰ – ۲۴ روز است. غازها عمر درازی دارند و سن آنها را تا ۵۰ سال ذکر کرده‌اند.
نژادهای اهلی غاز
نژادهای استاندارد شده ای که از غاز امروزه در ایالات متحده آمریکا وسایر نقاط دنیا وجود دارد ، اغلب از نژاد وحشی خاکستری بوجود آمده است . نژادهای اقتصادی که امروزه در اغلب پرورشگاه های مخصوص غاز در دنیا وجود دارند عبارتند از :
نژاد فرانکونیان Frankonian : نژادی کهن وآلمانی است که از بخش شمالی ایالت بواریا Bavaria آمده است ونژادی کوچک است که وزن آن در حدود ۴ تا ۶ کیلوگرم است وروش نگهداری آن بسیار ساده وآسان است . معمولاً به دو گونه قهوه ای وآبی روشن دیده می شود و گونه آبی روشن آن آخیراً به وسیله موسسه استاندارد آلمان پذیرفته شده است .
نژاد امبدن Embden : به این نژاد آمدن Emden نیز می گویند . این نژاد آلمانی است وابتدا در شهر برمن Bermen آلمان پرورش داده می شد وبه همین نام نامیده می شد ، ولی چون اولین بار از شهر آمدن آلمان به انگلستان برده شد ، از این رو به نام نژاد آمدن معروف گردید .نژاد مذکور یکی از نژادهای محبوب غاز است که از نظر تولید گوشت قابل توجه است زیرا دارای جثه ای بزرگ است ولی بدن مانند نژاد تولوز پایین افتاده وجمع وجور نیست . پر وبال ها نارنجی سایه دار می باشد . رنگ منقار روشن تر از رنگ پاهاست ورنگ چشم ها آبی درخشان است .
نژاد چینی Chines : نژاد چینی از نظر وزن وجثه به پای دو نژاد تولوز وامبدن نمی رسد ولی از نظر شکل ظاهر کاملاً از دو نژاد دیگر متمایز است . بدن کاملاً مستقیم است وپاها وگردن نسبت به بدن تقریباً بلندتر می باشد . این نژاد یک برجستگی دگمه مانند در قاعده منقار دارد . از نظر رنگ دو نوع از این نژاد وجود دارد . یکی نوع قهوه ای ودیگری نوع سفید است .
نژاد آفریقائی African : یکی از نژادهای سنگین وزن غاز است که استاندارد شده است . این نژاد برای اولین بار در سال ۱۸۷۴ معرفی گردید ودر دو گونه قهوه ای ( یا خاکستری ) وسفید وجود دارد . این نژاد از نژاد چینی بوسیله بدن سنگین وگردن ستبر وکلفت خود متمایز می گردد . دارای بدنی عمیق ، طویل بوده وجناغ کشیده می باشد و بدن را تقریباً مستقیم نگه می دارد . پرنده های بالغ این نژاد دارای برجستگی دگمه مانند وبزرگی در انتهای بالای منقار می باشند . رنگ این دگمه ممکن است در اثر سرما ویا هنگام عصبانیت وآزار تغییر کند .
. نژاد تولوز Tuolouse : نژاد فرانسوی ومنسوب به شهر تولوز است و بیش از هر نژاد دیگر از نظر تولید گوشت مورد توجه قرار گرفته است زیرا دارای جثه بزرگ بوده واصلاح شده می باشد . وزن در غازهای نر بالغ در حدود ۷/۱۱ کیلوگرم ودر غازهای ماده بالغ در حدود ۹ کیلوگرم می رسد . بدن حجیم ، پهن پایین افتاده وجمع وجور وتقریباً کم پر است .
نژاد کانادائی Canada : نژادی بزرگ وزیبا با گردنی راست وبلند وسیاه ولکی سفید مانند کروات در زیر گلو است وبه همین دلیل « غاز کروات » نیز نامیده می شود . این غاز از غازهای وحشی امریکای شمالی سرچشمه می گیرد که وزن آن از ۵/۱ کیلو تا ۶ کیلوگرم متغیر است . به علت وحشی بودن بهتر است آن ها را در محیط های بسته نگهداری کرد ویا این که به موقع پرهای آن ها را قطع کرد . چنانچه مدت مدیدی نگهداری شود به خوبی اهلی وخانگی می شود .
نژاد سبواستوپول Sevastopol :غازی سفید با جثه متوسط است که به خاطر پرهای بلند فر دار معروف است وپرهای مذکور تمامی بدن پرنده را می پوشاند . وزن غاز نر آن در حدود ۵ تا ۶ کیلوگرم ووزن غاز ماده آن در حدود ۴ تا ۵ کیلوگرم است . منقار وساق پا به رنگ نارنجی وچشم ها به رنگ آبی روشن است . منشأ این نژاد قاره اروپا ودر امتداد رودخانه دانوب ودر اطراف دریای سیاه می باشد .
نژاد زرد آمریکایی American Buff : این نژاد جزو نژاد های متوسط الجثه می باشد وغاز نر آن در حدود ۸ کیلوگرم وغاز ماده در حدود ۷ کیلوگرم وزن دارند . چشمان آن به رنگ فندقی تیره ورنگ منقار وساق پا وپنجه ها نارنجی است .
نژاد زرد بریکون Brecon Buff : این نژاد در سال ۱۹۳۰ میلادی در ایالت ولز انگلستان به وجود آمد واولین نژاد از نژاد های زرد بود که استاندارد گردید . این نژاد جزو نژادهای متوسط غاز بوده وساق پای آن صورتی رنگ است وپنجه پا ومنقار وچشم به رنگ قهوه ای است .
نژاد لینی Leine : این نژاد در نزدیکی اولدنبرگ Oldenburg آلمان به وجود آمده است واز نژادهای متوسط الجثه بوده که به خوبی چرا می کنند ومی تواند در مسافت های طولانی به چرا بپردازد . اندامی عمودی وقائم دارد وناحیه خلفی بدن را مستقیم نگه می دارد ، معمولاً به دو رنگ سفید وخاکستری دیده می شود . وزن غاز نر در حدود ۷ کیلوگرم ووزن غاز ماده در حدود ۵ تا ۶ کیلوگرم است . این نژاد توجه کافی به جوجه های خود مبذول می کند .
نژاد لیپی گانز Lippeganse : نژادی آلمانی وبسیار نادر است که اطلاعات چندانی در مورد آن موجود نیست . معمولاً به رنگ سفید است و منقار آن نوک تیز وصورتی رنگ است .
نژاد نرماندی Normandy : این نژاد متعلق به منطقه نرماندی فرانسه می باشد واز مشخصات ممیزه آن امکان تفکیک نر وماده از روی رنگ می باشد ، به طوری که غاز نر همیشه سفید رنگ است ، در حالی که غاز ماده به رنگ سفید وخاکستری است . رنگ چشم های این نژاد همیشه آبی است . غاز نر در حدود ۵/۴ تا ۵/۵ کیلوگرم وغاز ماده در حدود ۴ تا ۵ کیلوگرم وزن دارد .
نژاد سفید نروژی Norwegian White : این نژاد نروژی به منظور تامین گوشت مناسب به وجود آمده است . غاز نر در حدود ۹ کیلوگرم وزن دارد ، در حالی که وزن غاز ماده در حدود ۸ کیلوگرم است . متاسفانه این نژاد امروزه در نروژ بسیار کمیاب شده است . نژادی مقاوم ، دلیر وخودکفاست . غاز ماده مادر خوبی برای جوجه های خود می باشد وقادر است که سالیانه در حدود ۱۰۰ عدد تخم بگذارد ، البته به شرطی که مجبور نباشد بر روی تخم ها بخوابد .
نژاد مهاجر Pilgrim : این نژاد را نیز می توان از روی رنگ تعیین جنسیت کرد ، به طوری که غازهای نر همگی به رنگ سفید وبا چشم های آبی می باشند ، اما غاز ماده به رنگ خاکستری بالکه سفید بر روی سر وچشم قهوه ای می باشند . منقار وپاها در هردوجنس نارنجی است . جوجه یک روزه نر ، زرد یا نقره ای با منقاری روشن است ، در حالی که جوجه یک روزه ماده خاکستری سبز فام با منقاری تیره است .