دانستنی های مفید درباره آمپول دیکلوفناک

آمپول دیکلوفناک یکی از خطرناک ترین آمپولهای تزریقی در جهان است که میتواند به سادگی منجر به فلج شدن شما بشود. تحت هیچ شرایطی این آمپول را تزریق کرده و از شیاف یا قرص آن استفاده کنید. ممنوعیت مصرف داروی دیکلوفناک که از طرف سازمان غذا و دارو اعلام شده است فقط برای نوع تزریقی آن است.

دیکلورن (آمپول دیکلوفناک) برای تسکین دردهایی از جمله درد سنگ کلیه ، استئوآرتریت (دژنراسیون مفاصل) و آرتریت روماتوئید (التهاب مفاصل) ، کمردرد ، نقرس (تشکیل کریستال در مفاصل) ، صدمات و شکستگی در کودکان د بیش از ۱۲ سال ، بزرگسالان و بیماران مسن می باشد.یکلورن در عمق عضله بزرگ باسن تزریق می شود. دوز معمول روزانه یک آمپول است. ممکن است یک آمپول دو بار در روز در موارد درد شدید مورد نیاز باشد ، دوز دوم در طرف دیگر به عضله باسن تزریق می شود. تزریق بیش از ۲ روز نباید انجام شود. برای درد کولیکی(شدید) کلیه ، دوز یک آمپول است که به عضله باسن تزریق می شود و در صورت لزوم ممکن است بعد از ۳۰ دقیقه تکرار شود. مقدار دوز کل در یک روز نباید از ۱۵۰ میلی گرم ( ۲ آمپول ) تجاوز کند. پزشک ممکن است در افراد مسن ، ضعیف و یا وزن کم است ، دوز کمتر تجویز کند.

قبل از تزریق دیکلورن با پزشک ، پرستار یا داروساز خود مشورت کنید:

اگر سیگار می کشید
اگر به دیابت مبتلا هستید
در صورت بروز آنژین ، لخته شدن خون ، فشار خون بالا ، کلسترول بالا رفته یا تری گلیسیرید افزایش یافته است.
اگر دچار مشکلات قلبی ، سکته مغزی قبلی هستید یا فکر می کنید ممکن است در معرض این شرایط قرار داشته باشید (برای مثال اگر فشار خون بالا ، دیابت یا کلسترول بالا دارید یا سیگاری هستید) باید در مورد درمان خود با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.
اگر از موارد زیر رنج می برید: ناهنجاری خون ، شرایط خونریزی ، بیماری کرون ، التهاب روده بزرگ.
اگر سابقه هر یک از موارد زیر را دارید: زخم معده یا روده ، استفراغ خون ، مدفوع قیری و زخم معده و روده
اگر ابتلا به نارسایی معده ، به خصوص در صورت مسن بودن ، سابقه مشکلات معده دارید ، باید در صورت مشاهده علائم غیرمعمول ، فوراً به پزشک خود بگویید. از آنجا که این یک داروی ضد التهابی است ، دیکلوفناک ممکن است علائم عفونت ، به عنوان مثال ، سردرد و درجه حرارت بالا را کاهش دهد. اگر احساس ناخوشایندی دارید و نیاز به مراجعه به پزشک دارید ، به یاد داشته باشید که به او بگویید که دیکلوفناک مصرف می کنید.
در صورت بروز مشکلات قلبی ، کلیوی یا کبد یا داروهای افزایش حجم ادرار مانند دیورتیک ها ، پزشک می بایست عملکرد کلیه شما را تحت نظر داشته باشد.
در صورت بروز مشکلات کلیوی ، کبدی یا قلبی.
اگر باردار هستید.
اگر سابقه فشار خون بالا و یا نارسایی قلبی دارید.
اگر از بیماری آسم رنج می برید یا قبلاً دچار آن شده اید.
اگر از بیماری لوپوس اریتماتوز یا اختلال بافت همبند مختلط رنج می برید.
اگر مسن هستید.
اگر شما جراحی بزرگی داشته اید یا در حال انجام آن هستید.
اگر از هرگونه خون یا اختلال خونریزی رنج می برید.
تزریق دیکلورن برای استفاده در کودکان توصیه نمی شود.

موارد منع مصرف : آلرژیک به دیکلورن یا هر یک از ترکیبات دیگر تزریق دیکلوفناک ، زخم معده یا خونریزی در دستگاه گوارش ، واکنش آلرژیک به ایبوپروفن ، آسپیرین یا سایر NSAID ها ، آسم ، مشکلات کلیه یا کبد ، اخیرا خون زیادی را از دست داده اید ، نارسایی شدید قلبی ، شرایطی داشته باشید که به طور عادی خونریزی متوقف نشود ، دچار سکته مغزی ، مصرف سایر NSAD ها ، مصرف داروهای ضد انعقادی ، بیش از ۶ ماه باردار ، مصرف داروهای شناخته شده به عنوان SSRI که برای درمان دپریشن استفاده می شود ، ، بیماری های قلبی و یا عروق مغزی ، حمله قلبی ، سکته مغزی ، مینی سکته مغزی (TIA) یا انسداد عروق خونی قلب را تجربه کردید ، عدم تحمل برخی قندها ، مشکل در گردش خون ، دوران شیردهی.

عوارض شایع :

فلج

درد معده ، سوء هاضمه ، سوزش قلب ، از نفس افتادن، حالت تهوع (احساس بیماری) یا استفراغ (بیمار بودن)
هرگونه علامت خونریزی در معده یا روده ، به عنوان مثال، خون در استفراغ ، مدفوع قیری
واکنش های آلرژیک که می تواند شامل راش پوستی ، خارش ، کبودی ، مناطق قرمز دردناک ، لایه برداری یا تاول شود
خس خس سینه یا تنگی نفس (برونکواسپاسم)
تورم ، صورت ، لب ، دست یا انگشتان
زرد شدن پوست یا سفیدی چشم شما
گلو درد مداوم یا درجه حرارت بالا
تغییر غیر منتظره در میزان ادرار تولید شده و یا ظاهر آن.

از آنجا که زخم های معده و خونریزی می تواند بدون علائم هشدار دهنده رخ دهد ، پزشکان باید علائم خونریزی دستگاه گوارش را تحت نظر داشته باشند. بیماران تحت درمان طولانی مدت با NSAIDs ، باید CBC خود و مشخصات شیمیایی را بطور دوره ای بررسی کنند. اگر علائم و نشانه های بالینی سازگار با بیماری کبد یا کلیوی ایجاد شود ، تظاهرات سیستمیک (به عنوان مثال ، ائوزینوفیلی ، راش و غیره) رخ می دهد یا اگر آزمایش های کبد بدتر شود ، دیکلورن باید قطع شود.