فیناستراید یا دوتاستراید کدام برای درمان طاسی بهتر است

فیناستراید و دوتاستراید هر دو بهترین داروهای درمان ریزش مو با الگوی مردانه هستند این دو دارو برای زنان منع مصرف دارند. کدام دارو بهتر است. در این پست قصد داریم این دو دارو را با هم مقایسه کنیم و میزان اثر بخشی هر کدام را ذکر کنیم.

در مطالعه ای که بر روی ۴۱۶ مرد با ریزش موی مردانه با سن ۲۱-۴۶ انجام شد و دوزهای متفاوتی از داروهای فیناستراید و دوتاستراید برای ۲۴ هفته به آنها داده شد مشخص شد که دوتاستراید به شکل وابسته به دوز موجب رویش بیشتر موها می شود و دوتاستراید با دوز کمتر (۲.۵ )میلی گرم نسبت به فیناستراید با دوز بیشتر ۵ میلیگرم اثر بیشتری داشته است اگرچه تستوسترون هورمونی است که بیشترین اثر را در سطح موهای سر دارد و بیشترین هورمون اندروژن اثر گذار بر موها در خون است و برای اثر بر روی موها توسط آنزیم ۵-آلفا ردوکتاز به دی هیدروتستوسترون تبدیل می شود .دی هیدروتستوسترون عامل اصلی ریزش مو با الگوی مردانه در مردان با سابقه ژنتیکی مثبت است .دو نوع آنزیم ۵- الفا ردوکتاز وجود دارد که دوتاستراید هر دوی آنها را بلوک می کند . دوتاستراید باعث کاهش سطح دی هیدرو تستوسترون در خون می شود که امری وابسته به دوز دارو است .

فیناستراید سطح دی هیدروتستوسترون خون را تا ۷۰% و دوتاستراید تا ۹۰ % کاهش می دهد .

در این مطالعه ناحیه مشخصی از موی فرد توسط دستگاههای دقیق مورد شمارش اولیه قرار گرفت سپس داروها در دو گروه متفاوت با دوزهای متفاوت داده شد و در هفته ۱۲ و ۲۴ مجددا بررسی و شمارش موها انجام گرفت و اثرات دوتاستراید با دوز های کمتر از فیناستراید با دوز بالاتر بیشتر بود .

دوتاستراید ۰.۵ میلیگرم در مقایسه با دوتاستراید ۲.۵ میلی گرم

دوتاستراید ۲.۵ میلیگرم اثرات بیشتری در رویش مجدد موها با تعداد بیشتر رویش مو همراه بود و از طرف دیگر سطوح بیشتری از دی هیدروتستوسترون را کاهش می داد .

.فیناستراید ۵ میلی گرم در مقایسه با دوتاستراید ۰.۱ میلی گرم

فیناستراید ۵ میلی گرم اثراتی نزدیک به دوتاستراید ۰.۱ میلی گرم داشت

عوارض:هر دو دارو اثرات سوء نداشتند و عارضه جدی دیده نشد .از نظر عوارض تفاوتی بین دو دارو دیده نشد و هیچ یک پس از قطع عوارض سیستمیکی که ناشی از قطع دارو باشد نداشتند .و عوارض به شکل کلی شامل درد مختصر معده – آلرژی خفیف و اختلالات خلقی و خستگی بود

کاهش لیبیدو

۳ نفر با مصرف دوتاستراید با دوزهای پایین و ۹ نفر در دوزهای بالاتر دچال کاهش لیبیدو  شدند

۳ نفر در گروه فیناستراید

افرادی که دچار کاهش لیبیدو  بودند با قطع دریافت درمان از ۱-۸ هفته بعد از قطع درمان مشکلشان رفع شد .

براساس این مطالعه فیناستراید ودوتاستراید داروهایی ایمن بوده و باعث ایجاد مشکلات لیبیدو  نمی شوند نیمه عمر فیناستراید ۶-۸ ساعت است اما نیمه عمر دوتاستراید ۴ هفته است و این نیمه عمر طولانی موجب مهار طولانی آنزیم دی هیدروتستوسترون حتی بعد از قطع دارو نیز اثرات دوتاستراید تا ماهها ادامه دارد و فرد تا ۶ ماه بعد نبایستی خون اهدا کند .